Najczęściej jest to wada nabyta, spowodowana przez zwyrodnienie płatków zastawki, rzadziej przez chorobę reumatyczną. Wrodzona stenoza zastawki może być spowodowana dwupłatkową zastawką aorty. Szybkość narastania zwężenia jest zróżnicowana. Rokowanie pogarsza się od chwili pojawienia się objawów, wówczas ryzyko nagłego zgonu gwałtownie wzrasta.
Jak objawia się zwężenie zastawki aortalnej?
Objawy podmiotowe to między innymi ból dławicowy, kołatanie serca, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, omdlenia, a także duszność. W trakcie osłuchiwania okolicy serca słyszalny jest skurczowy szmer wyrzutu, wywołany przepływem krwi przez zwężone ujście. Tętno wyczuwalne na tętnicy szyjnej lub promieniowej jest małe, leniwe.
W EKG mogą być widoczne cechy przerostu i przeciążenia lewej komory. W zaawansowanej wadzie w RTG klatki piersiowej widoczne jest powiększenie lewej komory. Ostateczne rozpoznanie jednak można postawić na podstawie badania echokardiograficznego serca, które umożliwia pomiar powierzchni ujścia zastawki aortalnej, prędkość przepływu krwi przez zastawkę i średni gradient ciśnień w komorze i aorcie.
Zobacz też: Na co musisz uważać, gdy masz sztuczną zastawkę serca?
Od czego zależy wybór leczenia?
Wszystkie te parametry pozwalają określić stopień zwężenia i zaawansowania wady. Leczenie zależy od zaawansowania wady i obecności objawów. W zwężeniu łagodnym lub umiarkowanym wystarcza leczenie zachowawcze i okresowe badania kontrolne z badaniem echokardiograficznym.
Gdy dochodzi do zastoju w krążeniu płucnym podaje się leki moczopędne i inhibitory konwertazy angiotensyny. W przypadku bólu w klatce piersiowej podaje się beta-blokery i azotany. W dużym zwężeniu rozważa się leczenie inwazyjne, polegające na operacyjnej wymianie zastawki z możliwością wszczepienia zastawki sztucznej mechanicznej lub biologicznej.
Chorzy po wszczepieniu zastawek wymagają doustnej antykoagulacji w celu profilaktyki powikłań zakrzepowo-zatorowych. W razie przeciwwskazań do takiego leczenia na przykład w przypadku kobiet w ciąży lub sportowców można rozważyć inne metody leczenia, jak operacje naprawcze zastawki czy przezskórną walwulotomię balonową. Niestety jest to zabieg nie na stałe. Gdyż po 6-12 miesiącach dochodzi zwykle do nawrotu zwężenia. Zabieg ten stosuje się jedynie, jako pomostowy u pacjentów niestabilnych hemodynamicznie, obciążonych dużym ryzykiem operacji natychmiastowej.
Powikłania zwężenia zastawki aortalnej to zatory obwodowe, infekcyjne zapalenie wsierdzia, prawokomorowa niewydolność serca a nawet nagły zgon.
Przeczytaj: Jak objawia się niewydolność prawokomorowa serca?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
