Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK, choroba Bechterewa) jest chorobą z kręgu spondyloartropatii, czyli zapaleń stawów obwodowych, stawów kręgosłupa i tkanek okołostawowych, a także zmian zapalnych w innych narządach i układach. Ich charakterystyczną cechą jest, że w surowicy nie oznaczamy czynnika reumatoidalnego (co różnicuje je z reumatoidalnym zapaleniem stawów i nadaje tej grupie zapaleń określenie: seronegatywnych), zaś stwierdzamy występowanie antygenu HLA B27.
Skąd się bierze ta choroba?
Przyczyny powstawania ZZSK nie zostały do tej pory poznane. Proces zapalny obejmuje głównie stawy krzyżowo-biodrowe, drobne stawy kręgosłupa oraz jego pierścienie włókniste i wiązadła. Z biegiem czasu doprowadza on do usztywnienia kręgosłupa i powoduje szereg objawów klinicznych charakterystycznych dla ZZSK.
Choroba 2-3 razy częściej dotyka mężczyzn, przeważnie pomiędzy 20. a 40. rokiem życia. Udowodnione jest również występowanie rodzinne, za co prawdopodobnie odpowiedzialne są czynniki genetyczne. Najczęściej przyjmuje przebieg z okresami zaostrzeń i remisji.
Objawy zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
Większość pacjentów bagatelizuje pierwsze objawy ZZSK (bóle w odcinku krzyżowym kręgosłupa, uczucie sztywności porannej), stąd choroba jest tak późno rozpoznawana. Ponadto, charakterystyczny obraz radiologiczny ( obraz kija bambusowego – powstanie mostów kostnych usztywniających kręgosłup i uniemożliwiających wykonywanie ruchów) pojawia się dopiero w zaawansowanym stadium choroby, co tym bardziej utrudnia postawienie diagnozy.
Jeżeli jednak do lekarza zgłasza się pacjent przed 45 rokiem życia z bólem kręgosłupa promieniującym do pośladków oraz utrzymującym się ponad 3 miesiące, powinno zostać postawione podejrzenie o ZZSK i pacjent powinien dostać skierowanie do reumatologa. Leczenie należy wdrożyć jak najszybciej, ponieważ w przeciwnym razie chory kręgosłup zostanie maksymalnie usztywniony oraz chory człowiek przyjmie sylwetkę określaną „ sylwetką człowieka, który nigdy nie ujrzy gwiazd”.
Poza objawami bólowymi u pacjentów z ZZSK często występują objawy ogólne, takie jak: gorączka, uczucie zmęczenia czy utrata masy ciała. Ponadto, charakterystycznym jest współwystępowanie zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej oka oraz zmiany w układzie krążenia (niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie aorty).
Czyta też: Dlaczego seniorzy częściej chorują na raka?
Jak wygląda leczenie ZZSK?
Leczenie pacjenta z ZZSK wymaga zaangażowania wielu specjalistów. Poza leczeniem farmaceutycznym, niemal równie istotna jest rehabilitacja pod postacią fizjoterapii (ćwiczenia fizyczne mające na celu zmniejszyć usztywnienie stawów kręgosłupa) czy balneoterapii (zabiegi rehabilitacyjne wykorzystujące wodę).
Pacjentom polecane jest uprawiane umiarkowanej aktywności fizycznej, głównie pływanie i gimnastyka oddechowa, zaś unikanie sportów kontaktowych, jeździectwa, grania w golfa czy jazdy na rowerze.
W leczeniu farmaceutycznym stosowane są głównie leki z grupy glikokortykosteroidów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz nowych leków modyfikujących przebieg choroby, takich jak sulfasalazyna lub leków o działaniu anty-TNF (tumor necrosing factor).
Polecamy: Endoprotezoplastyka - gdy staw jest do wymiany
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
