Przyczyny
Głównymi przyczynami niedokrwistości megaloblastycznej są niedobory w organizmie witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Często niedobory powyższych substancji współistnieją ze sobą. Najczęstszą postacią tej niedokrwistości jest tzw. choroba Addisona-Biermera, czyli niedokrwistość złośliwa. Istotą jej jest wytwarzanie przez organizm przeciwciał skierowanych przeciwko czynnikowi wewnętrznemu, produkowanemu przez komórki okładzinowe żołądka, a który to czynnik umożliwia prawidłowe wchłanianie witaminy B12.
Zobacz też: Czy chłoniak żołądka jest równie groźny jak rak?
Objawy kliniczne
Choroba występuje częściej u kobiet, a szczyt zachorowalności przypada około 60. roku życia. W obrazie klinicznym choroby dominują objawy typowe dla wszystkich rodzajów niedokrwistości, a więc osłabienie, łatwa męczliwość, bladość skóry i błon śluzowych, bóle i zawroty głowy, przyspieszona czynność serca. Dodatkowo występują objawy związane z niedoborem witaminy B12, takie jak utrata poczucia smaku, pieczenie i cechy zapalenia języka, biegunka lub zaparcie. Niedobór witaminy B12 prowadzi także do pojawienia się objawów neurologicznych w postaci drętwienia rąk i stóp, utraty czucia wibracji, niestabilności chodu. U niektórych osób występuje tzw. objaw Lhermitte’a, czyli uczucie przechodzenia prądu wzdłuż kręgosłupa przy pochylaniu głowy do przodu. Spotykane są także objawy psychiatryczne w postaci osłabienia koncentracji i uwagi, depresji oraz halucynacji. Osoby z niedokrwistością megaloblastyczną mogą zauważyć nieznaczne zażółcenie skóry.
Zobacz też: Co wiemy o wirusowych zapaleniach skóry?
Badania laboratoryjne
W badaniu morfologicznym składu krwi osoby z niedokrwistością megaloblastyczną obserwuje się zmniejszenie stężenia hemoglobiny, obniżenie ilości erytrocytów (krwinek czerwonych), które dodatkowo są większe niż normalnie (objętość powyżej 100 fl). Obserwuje się także zmniejszenie odsetka młodych form krwinek czerwonych (retikulocytów), a czasem także zmniejszenie ilości krwinek białych i płytek krwi. W rozmazie szpiku obserwuje się nieprawidłową erytropoezę (wytwarzanie erytrocytów).
W dodatkowych badaniach, jakie rutynowo wykonuje się przy podejrzeniu niedokrwistości megaloblastycznej uwidacznia się znacznie obniżone stężenie witaminy B12 w osoczu, zwiększone stężenia kwasu metylomalonowego oraz homocysteiny w surowicy. Obecne są także wykładniki świadczące o wzmożonej hemolizie (rozpadzie krwinek czerwonych) w postaci podwyższenia stężenia dehydrogenazy mleczanowej (LDH).
W chorobie Addisona-Biermera ponadto wykazać można we krwi obecność przeciwciał przeciwko komórkom okładzinowym żołądka oraz czynnikowi wewnętrznemu. Aby określić sprawność wchłaniania witaminy B12 wykonuje się tzw. test Schillinga. Szczegółowo badanie to opisane zostało w osobnym artykule.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
