W krajach europejskich, co roku na tą chorobę zapada 2% populacji co daje około 8 mln chorych w Polsce, podczas gdy przewlekła postać tej choroby dotyka aż 10% ludności. W Stanach Zjednoczonych odsetek zachorowań sięga nawet 14%, przy stałym jego wzroście.
Co to jest zapalenie zatok przynosowych?
Diagnostyką i leczeniem zapaleń zatok zajmują się oprócz laryngologów także alergolodzy, interniści i lekarze rodzinni.
Jak ważnym z alergologicznego punktu widzenia problemem jest zapalenie zatok przynosowych, świadczy fakt, że pierwszy europejski konsensus dotyczący zapaleń zatok przynosowych został opracowany w 2005 roku przez grupę ekspertów, powołaną przez Europejską Akademię Alergologii Immunologii Klinicznej.
W roku 2007 natomiast konsensus ten został zaktualizowany pod nazwą EPOS 2007 (z ang. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps).
Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych charakteryzuje się występowaniem dwóch lub więcej z poniższych objawów:
• blokada nosa (niedrożność przewodów nosowych),
• wyciek z nosa (przedni lub tylny, określany czasem jako spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła),
• ból lub uczucie rozpierania w obrębie twarzy,
• upośledzenie lub utrata węchu.
Jednym z nich musi być objaw wymieniony jako pierwszy lub drugi.
Leczenie
Leczenie ostrego zapalenia zatok przynosowych jest zachowawcze. Celem terapii jest opanowanie zakażenia, zmniejszenie obrzęku tkanek, ułatwienie odpływu wydzielin z jam nosa poprzez przywrócenie drożności ich ujść naturalnych. W tym celu stosowana jest, m.in., fitoterapia.
Źródło: materiały z konferencji prasowej „Zapalenie zatok przynosowych – problem wciąż aktualny” (17.09.2009.)
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
