Lao Tzu był prawdopodobnie pierwszym na świecie fizykiem teoretycznym. Poświęcił niemal całą swoją energię intelektualną na obserwowanie natury i rządzących nią praw oraz opisywanie wzajemnych relacji łączących różne jej elementy. Dostrzegł zunifikowane pole sił, które określił mianem Tao, lecz ponieważ nie dało się go objaśnić w logiczny, analityczny sposób, posłużył się paradoksem. Osiemdziesiąt jeden rozdziałów jego dzieła jest usianych wewnętrznie sprzecznymi zdaniami, takimi jak: „Tao oświecone wydaje się ciemne. Tao postępujące wydaje się cofać”. „Nazywamy to bezkształtnym kształtem, obrazem bez wizerunku”.
Sekrety Tai Chi
Lao Tzu używał paradoksu, by budzić w czytelnikach niezwykłą świadomość oraz objaśniać schematy i cykle, równość i komplementarność, które, jego zdaniem, fizyczne siły wszechświata narzucają rzeczywistości. Najbardziej uderzającym schematem, wyraźnie widocznym w „Księdze Tao i Te” autorstwa Lao Tzu, jest schemat biegunowości.
Sprawdź: Czy jesteś przesadnie miły?
Biegunowość wynika z taoistycznego postrzegania kosmologicznych początków wszechświata. Przed istnieniem była idea — absolut. Chińczycy nazywają go Tai Chi, czyli najwyższą ostatecznością. Absolut, w nagłym i nieprzemożonym pragnieniu poznania siebie, oddzielił się od nieistnienia w trakcie katastrofalnego zdarzenia, które zapoczątkowało nieskończony cykl przyczynowo-skutkowy.
Yin i yang
Zdarzenie to przywodzi na myśl tak zwaną teorię wielkiego wybuchu. Nagle narodziła się przestrzeń, czas i dwa przeciwnie naładowane stany — yin (negatywny) i yang (pozytywny). W efekcie komplementarnej biegunowości yin i yang, materia i energia, które wcześniej były nierozłączne, oddzieliły się od siebie i utworzyły fizyczną rzeczywistość, która stała się naszym wszechświatem. Lao Tzu wierzył, że wszystko, co istnieje, wynika z biegunowości yin i yang. Nazwał poszczególne prawa fizyki i cykle kontrolujące rzeczywistość Tao i rządzące nią oraz zasugerował, że działania Tao odzwierciedlają cele wyższej istoty (absolutu). Skoro rzeczywistość powstała dlatego, że absolut chciał poznać siebie, naszym przeznaczeniem jest pomaganie mu poprzez badanie, obserwowanie i naśladowanie natury. W ujęciu taoistycznym rozwijanie świadomości praw natury, szczególnie objawiających się poprzez kulturę człowieka, jest ważnym składnikiem osobistego wzrostu i rozwoju.
Kiedy traci się intuicję?
Mózg odbiera jednocześnie informacje przyjmowane przez wszystkie zmysły, a umysł przetwarza je na reakcje emocjonalne, intuicyjne odczucia i logicznie sformułowane analizy. Na Zachodzie opieramy się głównie na logicznej analizie. Jesteśmy nauczeni myślenia w sposób liniowy oraz wyciągania wniosków dotyczących naszej pracy i życia na podstawie słów i liczb. Z badań neurologicznych wynika, że te logiczne funkcje są domeną lewej półkuli mózgu.
Sprawdź: Udar mózgu - czy można mu zapobiec?
Jednocześnie uczymy się bagatelizować informacje estetyczne i intuicyjne — przetwarzane przez prawą półkulę — ponieważ w naszej kulturze są one uważane za mniej wartościowe. Przede wszystkim więc koncentrujemy się na mierzeniu zjawisk i analizowaniu ich znaczenia zamiast na kreowaniu ich przepływu i kierowaniu nim. Uczy się nas ignorować to, co intuicyjne lub irracjonalne, bez względu na to, jak silne są nasze przeczucia.
Kiedy tłumimy sygnały płynące z prawej półkuli mózgu, tracimy kontakt z intuicją, a wnikliwe spostrzeżenia stają się niezwykle rzadkie.
Na podstawie „Tao mocy. Księga nieprzemijającej mądrości” R.L. Wing, wyd. Helion, 2009
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
