Dlaczego dziecko musi sprawnie umieć czytać?
Przedstawione ćwiczenia są przeznaczone do pracy z dzieckiem na początkowym etapie kształtującym umiejętność czytania. Jest to modyfikacja metody globalnego czytania z dostosowaniem jej do specyficznych potrzeb i możliwości dzieci. Czytanie należy traktować jako czynność uaktywniającą i usprawniającą pracę mózgu, która w konsekwencji stymuluje rozwój umysłowy. Dziecko, które dobrze czyta, ma większą wiedzę i lepiej radzi sobie w szkole. Jest bardziej pewne siebie i ma lepszy kontakt z rówieśnikami. Każde dziecko może sprawnie czytać.
Nauka czytania odbywa się na siedmiu etapach: pojedyncze słowa, wyrażenia dwuwyrazowe, proste zdania, zdania rozbudowane, książki i alfabet. Ostatnim etapem jest ewaluacja. Proponowane ćwiczenia ułatwią dziecku opanowanie czytania, a forma zabawy sprawi, że nauka będzie przyjemniejsza i da lepsze wyniki.
Zobacz też: Dogoterapia - jak powinny wyglądać zajęcia z nauki czytania?
Jak czytać wyrazy?
Pierwszy etap to czytanie pojedynczych wyrazów. Obejmuje on widzenie i rozumienie całych słów, bez rozbijania ich na litery czy sylaby. Tylko całe wyrazy mają znaczenie. Wiemy, co znaczy słowo „pies”. Sama litera „p” nie ma znaczenia dla mózgu. Podobnie pozostałe litery – same w sobie są abstrakcyjne i pozbawione znaczenia.
Przygotowanie materiałów
Materiały używane do nauki czytania są wyjątkowo proste. Potrzeba dużo białego kartonu pociętego w pasy o wymiarach 10 cm × 60 cm, czerwony mazak z możliwie najszerszą końcówką. Każde słowo pisane jest na jednym pasku białego kartonu. Litery powinny mieć około 8 cm wysokości. Słowa na kartach powinny być pisane małymi literami z wyjątkiem imion własnych. Litery powinny być wyraźne, przypominające czcionkę drukarską. Początkowo hasła trzeba pisać dość dużymi, czerwonymi
literami i stopniowo należy przechodzić do czarnych liter normalnej wielkości.
Pierwszych kilkanaście słów, których uczymy, powinno być znane dziecku i kojarzyć mu się z czymś przyjemnym (imiona członków rodziny, nazwy ulubionych zabaw, czworonożnych przyjaciół, przyjazne określenia). Na odwrocie każdej karty dane słowo trzeba wpisać jeszcze raz, tak by można je było łatwo odczytać bez zaglądania na front karty podczas pokazywania dziecku. Prowadzący wybiera jedną kartę i mówi do dziecka wyraźnie: „Tu jest napisane »Jaś«”. Nie daje żadnych dodatkowych objaśnień. Następnie podnosi kolejną kartę i zwraca się do dziecka: „Tu jest napisane »pies«”. Dokładnie w ten sam sposób pokazuje kilka następnych kart. Po zakończeniu lekcji należy pochwalić dziecko za jego osiągnięcia. Na kolejnych zajęciach prowadzący prosi dziecko, by przypomniało psu, jakich słów się uczyło. Dziecko pokazuje kartę psu i wyjaśnia mu, co jest tam napisane. Po powtórce nauczyciel dodaje kolejny zestaw nowych słów.
Zobacz też: Zooterapia
Fragment pochodzi z książki „Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania” autorstwa Beaty Kulisiewicz (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
