Pochodzenie
Miłorząb dwuklapkowy (Ginkgo biloba) zwany również japońskim wbrew pozorom pochodzi z Chin i jest drzewem liściastym o zadziwiających rozmiarach.
Dochodzi nawet do 40 metrów wysokości, przy średnicy pnia 4-5 m. Posiada bardzo charakterystyczne liście w kształcie wachlarzyków o szerokości 5-8 cm.
Miłorząb jest gatunkiem bardzo starym. Reprezentuje rośliny żyjące na ziemi około 200 mln lat temu. Przetrwał tak długo, gdyż wytworzył niezawodne mechanizmy obronne przeciwko owadom i drobnoustrojom.
Zobacz też: Jaką moc kryje żeń-szeń?
Wytrzymałość
Co ciekawe dobrze znosi promieniowanie, w tym jonizujące. Był pierwszą oznaką życia, która pojawiła się po wybuchu bomby atomowej w Hiroszimie. Jako drzewo odporne na skażenia przemysłowe często sadzi się je wzdłuż tras komunikacyjnych.
Do Europy trafił w XVIII wieku jako ulubiona roślina ozdobna. W krajach buddyjskich natomiast uważane jest za drzewo święte i sadzone w ogrodach przy świątyniach.
Surowcem zielarskim są liście miłorzębu. Uprawiany w wielu częściach świata trafił także do Polski. Dzięki swojej odporności i przystosowaniu do różnych środowisk nie ma specjalnych wymagań w stosunku do gleby czy klimatu. Wytrzymuje temperaturę do -30 stopni.
Liście miłorzębu zbierane są jesienią, gdy zaczynają żółknąć i opadać. Mogą być suszone w warunkach naturalnych, w miejscu przewiewnym i zacienionym.
Lecznicza moc drzewa
W medycynie Dalekiego Wschodu owoce tego drzewa od wieków stosowano jako lek przeciwrakowy, przeciwweneryczny, jako środek na potencję, hamujący starzenie się organizmu.
Liście używano w leczeniu kaszlu, astmy oskrzelowej, a także w chorobach płuc i serca.
Europa dość długo nie mogła przekonać się do działania leczniczego tej wyjątkowej rośliny.
Obecnie potwierdzone badania wykazały, że miłorząb może być pomocny w leczeniu krążenia obwodowego krwi. Rozszerza obwodowe naczynia krwionośne, zmniejsza lepkość krwi.
Wyciągi oraz preparaty z miłorzębu to ratunek na:
- bóle i zawroty głowy,
- osłabioną pamięć i słuch,
- zaburzenie koncentracji,
- depresję psychiczną,
- stany lękowe.
Poza tym sądzi się, że wykazuje działanie lecznicze w miażdżycy, cukrzycy i chorobach po zawałach mózgowych, jak również w zaburzeniach neurologicznych (nerwice naczyniowe i pourazowe) oraz degeneracyjnych ( starcze otępienie umysłowe, choroba Alzheimera, zapalenie nerwów wzrokowych). Jednakże badania kliniczne nie potwierdziły tych wyników.
Bezpieczeństwo
Chociaż miłorząb ma wiele właściwości leczniczych, stosować go należy z wielką ostrożnością. Jego działania zmniejszające agregację płytek krwi mogą przyczynić się do wewnątrzczaszkowych krwotoków. Pamiętajmy, że również aspiryna hamuje osadzanie się płytek krwi na ścianach naczyń krwionośnych. Łączenie jej z miłorzębem może być szczególnie niebezpieczne. Badania wykazały również, że duże dawki miłorzębu mogą być szkodliwe dla zdrowia, a nawet mogą być przyczyną udarów.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
