Rumianek pospolity (Chamomilla recuita)

Chorym na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, u których objawy chorobowe ustąpią bądź ulegną złagodzeniu, zaleca się stosowanie diety łatwostrawnej z ograniczeniem tłuszczów i błonnika pokarmowego
Rumianek pobudza apetyt, działa wiatropędnie i przeciwskurczowo. Jest jedną z najbardziej pospolitych roślin w całej Europie, rośnie także w Azji, Ameryce płn. i Australii. W stanie dzikim jest bardzo rozpowszechniony, także w uprawach masowych.
/ 10.07.2009 10:18
Chorym na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, u których objawy chorobowe ustąpią bądź ulegną złagodzeniu, zaleca się stosowanie diety łatwostrawnej z ograniczeniem tłuszczów i błonnika pokarmowego

Lubi stanowiska słoneczne i zasobne w wapń. Rośnie najczęściej na nieużytkach, pastwiskach, polach i przydrożach. Uprawia się go jedynie z nasion – wysiewanych wprost do gruntu we wrześniu. Zdolność kiełkowania nasion to okres 3-4 lat.

Liście i kwiaty

Jest to roślina jednoroczna, posiada cienkie, wrzecionowate korzenie. Wyrasta do 40-50 cm wysokości, ma delikatną łodygę rozgałęziającą się ku górze i zakończoną kwiatami. Liście 2-3 pierzastosieczne. Kwiaty dwukolorowe – koszyczki ich składają się z wewnętrznych rurkowatych w kolorze żółtym i zewnętrznych białych języczkowych. W przyrodzie jest sporo gatunków podobnych i mylonych z rumiankiem pospolitym, którego swoistymi rozpoznawalnymi cechami są: puste, stożkowate dno kwiatowe oraz przyjemny i charakterystyczny zapach.

Zobacz też: Jak suszyć zioła?

Suszenie rumianku

Zbiór surowca do suszenia odbywa się w okresie od maja do października, kwiaty najlepiej nadają się do zbioru jeszcze nie w pełni rozwinięte. Zbiór powinien się odbywać w godzinach popołudniowych, gdy jest sucho. Suszyć rumianek należy w zacienionym i przewiewnym miejscu, ewentualnie jeszcze później dosuszać w piekarniku w temperaturze do 40°C.

Główny składnik rumianku to olejek lotny (zawartość do 1 proc.), dodatkowo sporo związków flawonoidowych, gorycze, kumaryna, kwasy organiczne (walerianowy, salicylowy), śluz, żywica, witaminy i inne.

Właściwości lecznicze

Zioło to ma właściwości przeciwzapalne (cholina), wiatropędne, przeciwskurczowe i antyseptyczne, na pobudzenie apetytu, a także na uspokojenie i stany bezsenności. Zewnętrznie, dzięki doskonałym właściwościom gojącym, oczyszczającym i regenerującym, służy do przemywania skóry w stanach zapalnych. Używany jest również przy podrażnieniach oczu, stanach zapalnych jamy ustnej, a także do przemywania delikatnej i wrażliwej skóry zwłaszcza u dzieci. Czasem ma również działanie przeciwalergiczne. Zresztą w medycynie ludowej jest rośliną o najszerszym zastosowaniu.

Zobacz też: Fitoterapia - czy zioła leczą?

Napar z rumianku

Napar serwuje się wewnętrznie w nieżytach żołądka i jelit. Pomaga on przy wzdęciach i kolce jelitowej, w różnorodnych stanach zapalnych wątroby i pęcherzyka żółciowego. Korzystny jest także w chronicznym zapaleniu pęcherza i nerek. Jest także zalecany na wzdęcia i kolki jelitowe u małych dzieci.

Pomimo że rumianek jest ziołem całkowicie bezpiecznym dla zdrowia, to zdarzają się jednak reakcje alergiczne, na szczęście dość rzadkie.

Napar z rumianku: 1 łyżkę rumianku zalać 1 szklanką wrzątku, przykryć i odstawić na 10 minut do zaparzenia. Przecedzić, pić kilka razy dziennie po szklance.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA