Rodzaje choreoterapii
Choreoterapia stosowana jest w różnym zakresie i to od niego zależą jej rodzaje. Na przykład kinezyterapia wyróżnia trzy rodzaje terapii tańcem i są to:
- choreoterapia ogólnokondycyjna skierowana do osób sprawnych fizycznie, mająca na celu poprawę ogólnej kondycji i sprawności fizycznej, stosowana w celach profilaktycznych,
- choreoterapia sprawnościowa stosowana u osób z obniżoną sprawnością motoryczną i dyskordynacją ogólną,
- choreoterapia specjalna przeznaczana dla osób ciężko poszkodowanych fizycznie.
Terapia tańcem silnie związana jest również z rytmiką, opartą na różnego rodzaju ćwiczeniach rytmicznych i aerobikiem, polegającym na wykonywaniu prostych ruchów, połączonych często w szereg układów. Istniej też choreoterapia strukturalizowana, która polega przede wszystkim na nauce tańców towarzyskich. Jednakże największą wartość posiada choreoterapia psychologiczna, a jej celem jest „pomoc w podejmowaniu przez pacjentów różnego rodzaju ról życiowych”. Natomiast psychiatria wyróżnia inne jeszcze rodzaje terapii tańcem.
Co dają zajęcia grupowe?
Terapia tańcem budzi wiele zainteresowania wśród osób zajmujących się naturalnymi środkami leczenia, gdyż uważana jest za naturalną, skuteczną i „głęboką” metodę. Zajęcia choreoterapii są głównie prowadzone w formie grupowej, przy aktywnym współudziale każdego z uczestników. Utworzona w ten sposób mała społeczność „angażuje się w te same czynności, pomaga pojedynczym pacjentom wyzbyć się uczucia izolacji, ułatwia nawiązanie kontaktu psychicznego i nawet fizycznego z innym człowiekiem”. Uczestnicy podporządkowując się wspólnemu rytmowi zajęć i włączając się do grupy, tracą zainteresowanie tylko własną osobą, co pozwala zapomnieć im o problemach.
Zobacz też: Muzykoterapia łagodzi dorastanie
„Technika lustra”
Do metod choreoterapii możemy zaliczyć wspomniany wcześniej Effort Shape-System, który daje możliwość odczytywania komunikatów niewerbalnych. Korzystną metodą jest również rozwijanie tematu ruchu, za pomocą którego ujawniają się dawne znaczenia i skojarzenia ruchowe jednostki. Choreoterapia stosuje również techniki interwencyjne, które łączą w sobie analizę werbalną z aktywnością ruchową i zmierzają do „wywołania reakcji emocjonalnych i odreagowania napięć”.
Przydatna okazuje się również technika lustra, polegająca na uchwyceniu i oddaniu charakterystycznych ruchów pacjenta. Terapeuta stanowi tu odzwierciedlenie pewnych części samego pacjenta, co umożliwia nawiązanie empatycznej więzi między nimi.
Jak rozbudzić świadomość ruchową?
Ponadto do technik psychoterapii tańcem, zwiększających świadomość ciała można zaliczyć:
- rozgrzewkę uwalniającą jednostkę od napięć i otwierającą drogę do relaksacji,
- rozbudzanie świadomości własnego ciała i jego ruchu z wykorzystaniem technik oddychania i relaksacji,
- kształcenie w podstawach ruchu i niektórych technikach tanecznych z uwzględnieniem ćwiczeń zwiększających elastyczność i dynamikę ruchu.
Improwizacja, czyli strategia choreoterapii
Natomiast do strategii stosowanych w psychoterapii terapii tańcem należą między innymi:
- improwizacja i ruch planowany. Improwizacja przybiera zazwyczaj formę tematyczną lub ilustrującą przeżyte sytuacje czy emocje, natomiast ruch planowany skupia się na odtwarzaniu „najistotniejszych fragmentów improwizacji w sposób zaplanowany i powtarzalny”. Celem tej strategii jest uświadomienie pacjentowi jego wewnętrznych problemów;
- intensyfikacja i personifikacja polegające na wyolbrzymianiu gestów i ruchów;
- aktywna wyobraźnia uwalniająca skojarzenia jednostki w celu dotarcia do świadomych i nieuświadomionych doświadczeń poprzez ruch ciała.
Zobacz też: Muzykoterapia, czyli o zaletach improwizacji
Fragment pochodzi z książki „Arteterapia w teorii i praktyce” Eweliny J. Koniecznej (wydawnictwo Impuls, Kraków 2011)
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
