Bezobjawowy szpiczak mnogi
Postępuje zazwyczaj wolno. Charakteryzuje się niektórymi symptomami szpiczaka mnogiego, np.:
- niewielką anemią;
- skłonnościami do infekcji;
- uszkodzeniami kości.
Jak się go leczy? Należy zastosować terapię wspomagającą (np. bisfosfoniany przy uszkodzeniu kości) i monitorować chorobę. Oprócz tego trzeba też leczyć samą anemię. Nie zaleca się chemioterapii.
Objawowy (aktywny) szpiczak mnogi
Ma typowe cechy szpiczaka mnogiego. Leczenie jest poprzez podawanie chemioterapii oraz leczenia wspomagającego.
Szpiczak mnogi umiejscowiony – plasmocytoma
Komórki szpiczakowe w tym przypadku rosną w formie guza często w pojedynczym miejscu kośćca lub tkanek miękkich – może to powodować powstanie guza także w innych miejscach.
W leczeniu stosuje się zazwyczaj radioterapię. Ten rodzaj szpiczaka rzadko wymaga chirurgicznego usunięcia guza. Jeśli jednak do niego dojdzie, może wymagać chirurgicznej rekonstrukcji w miejscach uszkodzeń.
Warto wiedzieć: Podstawowe badania w szpiczaku mnogim
Gammapatia monoklonalna o nieznanym znaczeniu (MGUS)
Na wstępie trzeba zaznaczyć, że nie jest to szpiczak mnogi. Ta odmiana schorzenia nie daje żadnych objawów. Przypuszcza się, że w ciągu roku 1% osób chorych na MGUS zachoruje na objawowego szpiczaka mnogiego lub inną chorobę wymagającą terapii.
MGUS zwykle nie wymaga leczenia – ściśle monitoruje się jedynie jego przebieg.
Dowiedz się więcej: Jak leczyć szpiczaka mnogiego?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!