Jaki jest najczęstszy rodzaj zeza?

Pierwszym objawem zaćmy często jest zmętnienie źrenicy i zaburzenia widzenia./ fot. Fotolia
Zez jawny towarzyszący to trwałe odchylenie osi jednego oka od oka ustawionego na wprost. Oko zezujące towarzyszy ruchom oka prowadzącego. Jest to najczęstsza forma zeza występująca w populacji.
/ 29.11.2011 21:32
Pierwszym objawem zaćmy często jest zmętnienie źrenicy i zaburzenia widzenia./ fot. Fotolia

Na czym polega wada?

Cechą charakterystyczną tej odmiany zeza jest fakt, iż oko zezujące towarzyszy ruchom oku prowadzącego. Zatem kąt odchylenia jest stały niezależnie od odchylenia oka prowadzącego. Biorąc pod uwagę kierunek odchylenia oka zezującego wyróżniamy zez zbieżny, rozbieżny, zez ku górze, ku dołowi oraz zez skośny.

Zobacz też: Zrozumieć zeza

Do czego może prowadzić zez towarzyszący?

Istotą problemu jest utrata równowagi w odbieraniu bodźców wzrokowych obu oczu, czego konsekwencją może być poważne niedowidzenie oka zezującego prowadzące nawet do ślepoty.

 Im większy kąt odchylenia oka zezującego, tym mniejsza jest ostrość wzroku tego oka. Dzieje się tak, ponieważ obszar najostrzejszego widzenia oka prowadzącego zaczyna korespondować z obszarem siatkówki oka zezującego oddalonym od jego dołeczka środkowego. Im dalej od tej struktury, tym obraz odbierany jest mniej ostry.

Czy tylko jedno oko choruje?

Zez jawny towarzyszący nie zawsze dotyczy jednego oka. Zdarza się, że każde z oczu przejmuje okresowo funkcję oka prowadzącego. Taki stan nazywamy zezem naprzemiennym. W tym przypadku niemożliwe jest wytworzenie prawidłowej korespondencji siatkówkowej, czyli prawidłowego widzenia obuocznego.  Rozwija się niski stopień widzenia obuocznego.

Jakie badania należy wykonać?

W celu wykrycia tej wady należy wykonać szereg badań okulistycznych. Wykonują je specjalistyczne poradnie zezowe.

Do badań tych należą między innymi badania ruchomości gałek ocznych w dziewięciu kierunkach diagnostycznych, obserwacja symetrii odblasków świetlnych na rogówkach, cover – uncover test, czyli badanie polegające na naprzemiennym zakrywaniu i odkrywaniu oczu połączone z obserwacją osi odchylenia czy test widzenia stereoskopowego.

Niezbędne są również badanie przy użyciu wizuskopu – badanie fiksacji dołeczkowej oraz badanie widzenia obuocznego (korespondencji siatkówkowej) przy użyciu syneptoforu.

Polecamy: Czy mam zeza?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA