Mięsak - co to takiego?
Mięsaki to grupa nowotworów, wywodząca się z tkanki mezenchymalnej – zarodkowej tkanki łącznej (dla porównania, np. raki wywodzą się z tkanki nabłonkowej). Występują przede wszystkim u dzieci i młodych dorosłych. Najczęstsza lokalizacja obejmuje kończyny dolne i miednicę. Rzadko mogą się pojawić w oczodole.
Kto jest narażony?
Trudno mówić o czynnikach ryzyka, gdyż populacja chorych pacjentów jest zbyt mała, by wysnuwać wnioski. Charakterystyczne jest natomiast występowanie nowotworu w pierwszej dekadzie życia.
Zobacz też: Diagnostyka nowotworów narządu wzroku
Jakie są objawy mięsaka oczodołu?
Nie są one trudne do zaobserwowania. Zazwyczaj pojawia się szybko narastający wytrzeszcz, któremu może towarzyszyć niedowidzenie bądź zdwojenie widzianego obrazu. W miarę upływu czasu guz zwiększa swoje rozmiary – staje się widoczny i może doprowadzić do opadnięcia powieki. Skóra nad guzem staje się zaczerwieniona i opuchnięta, ale jej ucieplenie jest normalne. We wcześniejszych fazach, mięsak bywa mylony z błahym procesem zapalnym, który przewleka się i nie poddaje leczeniu. Obecność powiększonych węzłów chłonnych w obrębie głowy i szyi bądź objawy ze strony innych narządów świadczą o procesie rozsianym.
W toku diagnostyki
Poza klasycznym badaniem okulistycznym, konieczne jest dokładne zobrazowanie umiejscowienia i wymiarów mięsaka. W tym celu wykonywana jest tomografia komputerowa głowy. Dzięki niej można też ocenić ewentualny naciek guza na struktury kostne bądź obecność przerzutów do mózgu. Poza tym wykonywane są: zdjęcie RTG klatki piersiowej i kręgosłupa oraz badanie morfologiczne i biochemiczne krwi pod kątem oceny czynności wątroby. Nieprawidłowa morfologia może być wskazaniem do biopsji szpiku, a obecność objawów neurologicznych do wykonania punkcji lędźwiowej.
Co dalej?
Mięsaki to nowotwory bardzo złośliwe. Leczenie opiera się przede wszystkim na radioterapii, nieraz połączonej z chemioterapią. Leczenie chirurgiczne jest raczej zarezerwowane dla wznów choroby bądź przypadków niepodatnych na radioterapię.
Zobacz też: Siatkówczak u dziecka
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
