Zmiana na powiece
Często dotyczy dzieci. Zazwyczaj jest to wystający guzek, różnej wielkości o czerwonej powierzchni. W większości przypadków to naczyniak (znamię „truskawkowe”). Zazwyczaj jest obecny już od urodzenia bądź pojawia się w niemowlęctwie – może stopniowo rosnąć, zwłaszcza w pierwszym roku życia. Po tym czasie ulega zmniejszeniu i u większości pacjentów zanika do siódmego roku życia. W odosobnionych przypadkach można stosować leczenie laseroterapią bądź sterydami. Z kolei naczyniaki u dorosłych, opisywane jako „znamię typu czerwonego wina”, nie mają tendencji do zaniku. Z czasem ciemnieją, a skóra je pokrywająca łuszczy się. U części pacjentów może się pojawić jaskra.
Jakie zmiany możemy spotkać w okolicach oczu?
Niewielkie brodawki na powiece (pojedyncze lub mnogie) mogą mieć także pochodzenie zakaźne, najczęściej powodowane wirusem HPV bądź z rodzaju Herpes. W tym drugim przypadku, zmiana pojawia się głównie u dzieci i ma wygląd jasnoróżowego guzka z wgłębieniem na szczycie. Znamiona barwnikowe i brodawki łojotokowe mają często postać brązowych „guzków”. O ile te pierwsze często są obecne od młodości, to brodawki łojotokowe pojawiają się zwłaszcza u ludzi starszych.
Stosunkowo często niepokój budzi szybko rosnąca, różowa, twarda grudka z zagłębieniem w środku, przypominającym owrzodzenie. Mowa tu o rogowiaku kolczystokomórkowym. Nie ma powodu do niepokoju. Po paru miesiącach guzek zanika samoistnie. Wyżej wymienione zmiany nie mają charakteru złośliwego. Należy je usuwać, gdy utrudniają życie pacjentowi bądź stanowią defekt kosmetyczny. Często stosowanymi metodami są laseroterapia i krioterapia.
Zobacz też: Guzy nerwu wzrokowego
Zmiana pod powieką
Różnego koloru plamki bądź drobne guzki spotykamy zarówno na spojówce, jak i na tęczówce. Część z nich to brodawki (na spojówkach) – mające pochodzenie zakaźne (wirus HPV) bądź niezakaźne. Mogą od czasu do czasu ulegać przekrwieniu i drażnić zdrowe tkanki, ale pozostają niegroźne.
Znamiona barwnikowe najczęściej dotyczą tęczówki. Generalna zasada mówi, że im mniejsza zmiana, tym mniejszy powód do niepokoju. Charakterystyczne są zmiany o średnicy do 3 milimetrów, ale niejednokrotnie mogą objąć nawet połowę tęczówki. Powstaje wtedy „oko dwukolorowe, np. niebiesko-brązowe. Pomimo swego, wyjściowo, niegroźnego charakteru, zaleca się usuwanie tych zmian, które budzą niepokój lekarza lub pacjenta.
Zobacz też: Diagnostyka nowotworów narządu wzroku
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
