Choroba dekompresyjna – pomóż nurkowi!

Gazy są ściśliwe to znaczy, że ta sama ilość gazu pod dużym ciśnieniem (pod wodą) zajmuje mniejszą objętość/ fot.Fotolia fot. Fotolia
Choroba dekompresyjna jest spowodowana zbieraniem się azotu w tkankach organizmu. Pojawia się, gdy nurek zbyt szybko wynurzy się z wody. Jej symptomami są ból głowy i zmęczenie, a nawet paraliż części ciała oraz utrata przytomności. Jak pomóc osobie cierpiącej na chorobę dekompresyjną?
/ 11.08.2011 10:40
Gazy są ściśliwe to znaczy, że ta sama ilość gazu pod dużym ciśnieniem (pod wodą) zajmuje mniejszą objętość/ fot.Fotolia fot. Fotolia

Nurkujesz? Uważaj!

Wśród ostatnich kilkunastu lat nurkowanie stało się bardzo popularną rozrywką wśród polskich turystów, którzy na nurkowanie wyjeżdżają najchętniej do krajów tropikalnych. Jest to jednak hobby dla wytrwałych i skrupulatnych. To bowiem w jaki sposób będzie się uprawiać ten piękny sport, może mieć ogromny wpływ na stan zdrowia.

Pamiętaj więc o wyborze licencjonowanej szkoły oraz o kontrolach lekarskich przed większą wyprawą.

To może być choroba dekompresyjna

Choroba dekompresyjna jest spowodowana zbieraniem się azotu w tkankach organizmu. W naszym powietrzu oddechowym znajduje się około 70% azotu, a przy wysokim ciśnieniu bardzo duże jego ilości pochłanianie są do tkanek. Azot ten powiększa swą objętość, gdy nurek wynurza się na powierzchnię wody, czyli tam, gdzie ciśnienie jest niskie.

Gdy robi się to zbyt szybko, nurek zaczyna odczuwać ból głowy i zmęczenie. Pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach, a nawet paraliż. W najcięższych przypadkach może pojawić się duszność, wstrząs czy utrata przytomności. Najgroźniejszym powikłaniem choroby dekompresyjnej jest zgon.

Zobacz też: Uwaga na kąpiel pod gołym niebem!

Gdy trzeba działać

Podczas nurkowania zazwyczaj obecna jest osoba doświadczona w udzielaniu pierwszej pomocy. Może się jednak okazać, że to Ty będziesz musiał uratować poszkodowanego nurka, szczególnie jeśli jesteście razem pod wodą.

Bardzo łagodna postać choroby może się wyleczyć samoistnie bez specjalistycznej terapii. Czasem niezbędne może być podanie 100% tlenu z butli.

W przypadku podejrzenia objawów choroby dekompresyjnej nurek musi koniecznie zostać zbadany przez lekarza, ponieważ choroba może  się z czasem pogłębiać. Dodatkowo można nurkowi podać płyny do picia oraz należy dbać o to, by jego organizm się nie wychłodził.

W przypadku utraty przytomności zastosuj zasady postępowania z pacjentem nieprzytomnym, a gdy nie oddycha, zastosuj uciskanie klatki piersiowej i sztuczne oddychanie w algorytmie 30:2.

W ciężkich przypadkach niezbędny jest transport nurka do centrum specjalistycznego w transportowej komorze hiperbarycznej. Twoja pomoc i szybkie wezwanie karetki może uchronić nurka przed poważnymi konsekwencjami.

Zobacz też: Co czyha na nas w tropikach?

Prewencja jest skuteczniejsza i łatwiejsza!

Nurkuj w zakresie limitów dostępnych w informatorach dla nurków. Podczas powracania na powierzchnię Twoja prędkość nie powinna przekraczać 10 metrów na minutę. Na głębokości 5 metrów zatrzymaj się na 3 minuty – pomoże to wyrównać ciśnienia w Twoim organizmie.

Nie nurkuj więcej niż trzy razy jednego dnia. Jeśli planujesz schodzić więcej niż raz pod wodę, postaraj się zaplanować nurkowanie tak, by pierwsze zejście było jednocześnie najgłębszym. Jeśli nurkujesz przez kilka dni, postaraj się, by co trzy dni zrobić sobie przerwę.

Pamiętaj, że oprócz  niesamowitych wrażeń nurkowanie może dostarczyć również groźnych dla zdrowia powikłań. Nie ma tu miejsca na samowolkę!

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA