Pieniądze na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane osobom ubezpieczonym pochodzą w większości ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. Leczenie pozostałych osób, czyli tych, które nie są ubezpieczone, pokrywane jest z budżetu państwa lub ze środków pomocy społecznej.
Państwo zapewnia prawo do ochrony zdrowia i dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Nie znaczy to jednak, że państwowa służba zdrowia zrealizuje każdy rodzaj świadczenia medycznego. Nie gwarantuje to także pełnej bezpłatności usług.
Świadczenia płatne
W większości przypadków leczenie jest bezpłatne i pacjent nie ponosi żadnych opłat. Zdarza się jednak, że pacjent musi zapłacić za niektóre świadczenia.
Refundowane są te świadczenia, które w załączniku do Ustawy nazwano świadczeniami gwarantowanymi. Za inne usługi będziemy musieli zapłacić. Również wykupienie zleconych przez lekarza leków, środków pomocniczych czy też przedmiotów ortopedycznych może wiązać się z poniesieniem przez nas kosztów.
Przeczytaj: Wszystko o rehabilitacji
Usługi, do których dopłacamy
Dopłacić trzeba do zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium oraz zakładzie opiekuńczo leczniczym. Pacjent może też zostać obciążony kosztami niektórych usług transportu sanitarnego. Przy korzystaniu ze świadczeń gwarantowanych w stomatologii pacjent może dopłacić do materiałów stomatologicznych. Dopłata dotyczy wyłącznie wypełnienia ubytku zęba, nie dotyczy materiałów stosowanych do wykonania aparatów ortodontycznych, protez zębowych, środków do znieczuleń oraz leczenia endodontycznego.
Wydawanie orzeczeń
Pacjent musi zapłacić również za wydanie:
• orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych,
• orzeczenia i zaświadczenia lekarskiego wydawanego na życzenie świadczeniobiorcy, jeżeli nie jest związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku,
• orzeczenia i zaświadczenia lekarskiego wydawanego na życzenie świadczeniobiorcy, jeżeli nie jest wydawane w celach pomocy społecznej, orzecznictwa o niepełnosprawności, uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego, dodatku z tytułu urodzenia dziecka lub jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka.
Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, związanego z orzekaniem o niezdolności do pracy w celach rentowych lub ustaleniem uprawnień w ramach ubezpieczeń społecznych są finansowane przez podmiot, na którego zlecenie zostaje przeprowadzone badanie, wydane orzeczenie lub zaświadczenie. Koszty wydania takiego zaświadczenia powinny obciążyć Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, a nie pacjenta.
Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia na zlecenie prokuratury lub sądu pokrywane są z budżetu państwa, jednak strony postępowania mogą zostać zobowiązane do ich pokrycia.
Zobacz też: Transport sanitarny w POZ
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
