Wyjeżdżając na wakacje należy zainteresować się dokumentami uprawniającymi do korzystania z opieki zdrowotnej za granicą. Przede wszystkim należy zaopatrzyć się w dokument potwierdzający nasze prawo do nieodpłatnego skorzystania ze świadczeń zdrowotnych. Wybierając się do placówki ochrony zdrowia w obcym kraju, dokument ten należy przedstawić przed skorzystaniem ze świadczenia. To bardzo ważne, bowiem tylko wtedy NFZ pokryje jego koszt.
Polskie prawo przewiduje dwa rodzaje dokumentów potwierdzających odprowadzanie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Pierwszym z nich jest legitymacja ubezpieczeniowa. Mimo że ZUS zaprzestał dystrybucji nowych legitymacji z końcem grudnia 2009 roku, dotychczasowi posiadacze nadal korzystają z uprawnień swoich legitymacji, o ile fakt odprowadzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne na rzecz pracownika jest wyraźnie poświadczony przez pracodawcę.
Drugim dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych za granicą na rzecz NFZ jest druk ZUS RMUA. Jest to raport dostarczany comiesięcznie pracownikowi przez pracodawcę, informujący o wielkości uiszczanych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
W szczególnych sytuacjach, np. w momencie wypadku, lub innych stanach nagłych, pacjent może przedstawić dowód ubezpieczenia zdrowotnego w innym terminie. Jeśli jest nadal hospitalizowany, może to zrobić nie później niż w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia. W wypadku, gdy nie jest to możliwe, z dokumentem należy zgłosić się najpóźniej w ciągu 7 dni od dnia zakończenia leczenia.
Zobacz też: Koszty leczenia w kraju i zagranicą podczas urlopu
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna z dnia 27 czerwca 2011/ar
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
