Wyjeżdżając na wakacje warto przemyśleć sprawę naszego ubezpieczenia turystycznego, a w szczególności:
- za które zdarzenia będziemy mogli mieć wypłacone odszkodowanie,
- które zdarzenia nie są objęte ubezpieczeniem,
- jak wyglądają procedury postępowania w momencie nieszczęśliwego wypadku.
Warto jest rozważyć te kwestie nie tylko wtedy, czy umowę o ubezpieczenie turystyczne podpisało biuro podróży, z ramienia którego wyruszamy w podróż, ale przede wszystkim w sytuacji, gdy organizujemy wyjazd na własną rękę.
Biuro podróży zobowiązane jest do zawarcia umowy z ubezpieczycielem w zakresie następstw od nieszczęśliwych wypadków (NNW) oraz kosztów leczenia za granicą (KLZ). Należy jednak mieć na uwadze fakt, że organizatorzy wyjazdów, kierując się chęcią obniżenia kosztów własnych, podpisują umowy na możliwie najniższe limity ubezpieczeń. Jest to zresztą zgodne z polskim prawem, które nie narzuca ustawowo minimalnej wysokości ubezpieczenia, stanowiącego gwarancję bezpieczeństwa turystów.
Powracamy więc do punktu wyjścia, jakim jest trzymanie ręki na pulsie w trosce o własne bezpieczeństwo. Mamy prawo domagać się od naszego biura podróży detalicznych informacji dotyczących zakresu ubezpieczenia i wysokości limitów potencjalnych kosztów.
Jeśli uważamy, że zakres zdarzeń nieobjętych ubezpieczeniem jest zbyt szeroki, warto rozważyć opcję rezygnacji z tymczasowego ubezpieczyciela i rozejrzeć się za ofertą bardziej zbliżoną do naszych oczekiwań. Wynika to faktu, że opcja renegocjacji warunków umowy o ubezpieczenie turystyczne jest wykluczona.
Przykłady zdarzeń, które ubezpieczyciel najczęściej wyłącza z katalogu zdarzeń objętych odpowiedzialnością z jego strony:
- zdarzenia będące wynikiem nadużycia alkoholu, zażycia narkotyków i innych środków odurzających,
- zdarzenia powstałe w wyniku rażącego niedbalstwa lub szkody wyrządzonej umyślnie przez osobę ubezpieczoną,
- zdarzenia powstałe w wyniku nieprzestrzegania miejscowych praw i zakazów lokalnych władz,
- zdarzenia zaszłe na obszarach objętych lokalnymi lub międzynarodowymi działaniami wojennymi.
Ubezpieczyciele najczęściej nie opłacają kosztów związanych z:
- leczeniem wychodzącym poza niezbędny zakres, przywracający ubezpieczonego do zdrowia i uzdalniający go do powrotu do domu,
- leczeniem chorób przewlekłych, chorób wenerycznych, tropikalnych, chorób i powikłań związanych z zakażeniem wirusem HIV oraz będących wynikiem epidemii,
- leczeniem obrażeń będących wynikiem działań o charakterze przestępczym lub prób samobójczych.
Warto wiedzieć: Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego - gdy wyjeżdżasz za granicę.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna z dnia 27 czerwca 2011/ ar
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!