Pomoc przysługuje obłożnie chorym, ale także osobom o ograniczonej sprawności ruchowej oraz psychofizycznej, którzy wypełnili deklarację wyboru, wskazując konkretny personel medyczny, i są zapisani do danej przychodni. Tacy pacjenci, po zgłoszeniu danej potrzeby i otrzymaniu zlecenia od lekarza rodzinnego, nie muszą sami fatygować się do szpitala w celu np. pobrania materiału diagnostycznego.
Pomoc chorym
W przypadku chorych przewlekle lub mieszkańców domu opieki społecznej możliwe jest ustalenie indywidualnego planu wizyt we wcześniej uzgodnionych terminach w dni pracy pielęgniarki w godzinach od 8.00 do 18.00. Dodatkowo opieka obejmuje również wizyty w dniu zgłoszenia, w razie nagłych przypadków wymagających natychmiastowej pomocy. Pamiętać należy jedynie o tym, że leki, środki farmakologiczne oraz ortopedyczne, a także sprzęt medyczny niezbędny do czynności higieniczno-pielęgnacyjnych pacjent lub jego rodzina musi zapewnić we własnym zakresie.
Warto przeczytać: Polska pielęgniarka i położna – empatyczny profesjonalista
Zakres działań pielęgniarki
Świadczenia w ramach opieki są świadczeniami medycznymi, a nie opiekuńczymi, które powinny być zapewnione przez rodzinę, opiekunów prawnych lub w razie takiej konieczności – instytucje opieki społecznej. Zakres działań pielęgniarki POZ obejmuje jednak działania mające na celu przygotowanie pacjentów w możliwie najkrótszym czasie do samodzielności w chorobie lub niepełnosprawności, jak również edukację rodziny i opiekunów w celu zapewnienia lepszego bezpieczeństwa, komfortu życia i możliwości realizacji codziennych czynności.
Problemy z dyspozycyjnością
Zastrzeżenia budzić może jedynie fakt, że to, co w rozporządzeniu wygląda bardzo przystępnie dla pacjenta, w praktyce przedstawia się zupełnie inaczej. Problemem jest mała ilość pielęgniarek (przy tak szerokim zakresie obowiązków), którym trudno jest pogodzić pracę w gabinecie z pracą „w terenie”, co w efekcie powoduje, że pomoc otrzymują tylko najbardziej potrzebujący. Do 2004 r. pielęgniarka rodzinna (środowiskowa), świadczyła usługi medyczne głównie w domach pacjentów, jednak wraz z wprowadzeniem rozporządzenia (opisywanego powyżej), stanowisko takie zostało zlikwidowane na korzyść pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), do której zadań należy także praca w gabinecie lekarza rodzinnego. Lekarze zlecają im coraz większą ilość zadań, szpitale narzucają coraz więcej obowiązków, takich jak przeprowadzanie badań i szczepień, co powoduje, że w czasie pracy nie starcza miejsca na dojazd i pomoc pacjentowi poza przychodnią.
Głosy ze środowiska pielęgniarek o ograniczeniu ich samodzielności zawodowej i pomysły o wprowadzeniu przepisów dokonujących podziału na pielęgniarki rodzinne, pełniące świadczenia w domu chorego oraz zabiegowe (pracujące w szpitalu) na razie pozostają jednak bez odpowiedzi ze strony odpowiednich organów państwa.
Polecamy: Pielęgniarki nie mają czasu na pomoc medyczną w domu pacjenta
Źródło: „Rzeczpospolita”, 26-27 maja 2012/us
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
