Co zatem może, a czego nie może robić placówka medyczna w zakresie dotyczącym ochrony informacji o danych osobowych i stanie zdrowia przyjmowanych pacjentów?
Bransoletki z danymi osobowymi
Z ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wynika między innymi, że szpital ma obowiązek zaopatrywać dzieci narodzone w tym szpitalu oraz dzieci w wieku do 7 lat przyjmowane do tego szpitala, w znaki tożsamości. Najczęściej są to plastikowe bransoletki zakładane na nadgarstek, na których wskazane jest imię, nazwisko i PESEL pacjenta. Takie bransoletki można również zakładać innym pacjentom, jeśli możliwość taką przewiduje regulamin porządkowy szpitala, jednak należy wówczas uszanować prawo tych osób do zachowania swoich danych w tajemnicy i ich nierozpowszechniania osobom nieuprawnionym. Wydaje się, że usprawiedliwieniem dla stosowania tego rodzaju środków mógłby być stan pacjenta, w szczególności problemy z utrzymaniem świadomości, logicznego kontaktu, rozpoznaniem otoczenia.
Przeczytaj: Jak potwierdzić prawo do świadczeń zdrowotnych?
Należy jednak pamiętać, że z ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wynika, że pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy, przez osoby wykonujące zawód medyczny, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem tego zawodu (informacje o stanie zdrowia). Osoby wykonujące zawód medyczny są obowiązane zachować w tajemnicy informacje związane z pacjentem, w szczególności dotyczące stanu jego zdrowia.
Osoby wykonujące zawód medyczny są związane tajemnicą również po śmierci pacjenta.
Kiedy nie ma obowiązku zachowania tajemnicy
Obowiązek zachowania tajemnicy o stanie zdrowia pacjenta nie obowiązuje, gdy:
• zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób;
• pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy;
• zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny.
Rejestry usług medycznych
Z ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wynika ponadto, że świadczenia zdrowotne i związane z ich udzielaniem usługi, podlegają rejestrowaniu i monitorowaniu w systemie ewidencyjno-informatycznym. W rejestrach usług medycznych zamieszcza się wykaz osób objętych rejestrem, podmiotów udzielających usługi medyczne oraz wykaz osób zlecających te usługi. Dane i informacje gromadzone w rejestrach usług medycznych, przekazywane przez podmioty udzielające usług medycznych, są udostępnianie organom administracji rządowej, organom jednostek samorządu terytorialnego, podmiotom, które utworzyły publiczne zakłady opieki zdrowotnej, podmiotom finansującym udzielanie tych usług oraz samorządom zawodów medycznych. Do przekazywania danych dotyczących dokumentacji medycznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Z ustawy tej wynika, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych jest obowiązany zapewnić ochronę danych zawartych w dokumentacji medycznej pacjenta.
Zobacz też: Dyżury Państwowej Opieki Zdrowotnej w nocy i święta
Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta obejmuje również regulacje dotyczące prawa pacjenta do poszanowania jego intymności i godności, w szczególności w czasie udzielania mu świadczeń zdrowotnych. Prawo do poszanowania godności obejmuje także prawo do umierania w spokoju i godności. Pacjent znajdujący się w stanie terminalnym ma prawo do świadczeń zdrowotnych zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych przy pacjencie może być obecna osoba bliska.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
