Czym jest androfobia?
Androfobia, czyli mizoandria, to stan anormalny przejawiający się lękiem kobiet przed mężczyznami oraz silnie odczuwalnym wstrętem. Ta postać lęku ma bardzo często podłoże w traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa lub z przeszłości związanej ściśle z mężczyznami. Te odczucia są tak silne, że uniemożliwiają kobiecie bliższy kontakt z mężczyzną.
Kobiecie cierpiącej na androfobię mężczyzna kojarzy się wyłącznie z przykrymi lub niebezpiecznymi sytuacjami.
Kobiety z androfobią mogą odczuwać także:
- duszności,
- zawroty głowy,
- uczucie nadchodzącej śmierci,
- kołatanie serca,
- brak wiary w siebie i własne możliwości,
- jak również mogą mieć problemy z wysławianiem się i logicznym myśleniem.
Androfobia może także uniemożliwiać wykonywanie pracy, gdyż wiążę się z nią brak koncentracji, silne ataki lęku oraz nieumiejętność podejmowania prostych decyzji. Osoba z tą dolegliwością najlepiej czuje się w domu i wśród przyjaciół.
To problem nawet 9% społeczeństwa
Androfobia jest zaliczana do fobii społecznych wywołanych lękiem przed przedmiotami lub innymi osobami. W tym przypadku przedmiotem lęku są mężczyźni.
Przyczynami androfobii są czynniki genetyczne, psychologiczne, społeczno-kulturowe oraz neurobiologiczne. Na fobie wywołane takimi czynnikami cierpi 7%–9% społeczeństwa.
Zobacz też: Zoofobia - gdy zwierzęta budzą lęk
Jak leczyć androfobię?
Praktycznie wszystkie fobie da się leczyć, ale nie jest to łatwe.
Leczenie androfobii jest o tyle trudne, że problem tkwi w podświadomości, jest tam bardzo głęboko zakorzeniony. Potrzeba więc dużo pracy i czasu, aby odpowiednio ukierunkować myśli chorego. Wszystko pozostaje w rękach psychiatry – to on przeprowadza terapię poznawczo-behawioralną, która ma na celu naukę technik redukcji lęku. W terapii pomagają również leki przeciwlękowe lub antydepresyjne.
Fobie można również leczyć przy pomocy hipnozy, systematycznej desensytyzacji (zastąpienia reakcji niechcianej neutralną) oraz wygaszania reakcji (doprowadzenie do kontrolowanego kontaktu kobiety z mężczyzną zamiast unikania go).
Kobiety cierpiące na androfobię zdają sobie sprawę z niedorzeczności swoich lęków i odczuć wobec mężczyzn, ale nie są w stanie nad nimi zapanować. Nie tylko pomoc terapeuty odgrywa kluczową rolę dla osoby chorej, równie ważne albo nawet ważniejsze jest wsparcie i pomoc ze strony rodziny. Niekontrolowana i nieleczona androfobia może prowadzić do wycofania się życia społecznego oraz do samobójstwa.
Zobacz też: Jak leczyć fobię?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
