Autyzm atypowy - charakterystyka zaburzeń, objawy i terapia

autyzm atypowy fot. Adobe Stock
Autyzm atypowy jest zaburzeniem rozwoju u dziecka diagnozowanym powyżej 3. roku życia. Objawy przypominają te, które pojawiają się w autyzmie dziecięcym. Różnica polega na ich stopniu nasilenia i czasie występowania.
Małgorzata Germak / 14.01.2020 13:00
autyzm atypowy fot. Adobe Stock

Autyzm, czyli grupa zaburzeń rozwoju, może mieć różne odmiany. Zresztą lekarze podkreślają, że do każdego dziecka z autyzmem należy podejść indywidualnie, bo stopień nasilenia objawów, jak i przebieg zaburzeń, jest u każdego inny. Jedną z odmian autyzmu jest autyzm atypowy.

Spis treści:

Co to jest autyzm atypowy?

Autyzm atypowy jest zaburzeniem rozwoju charakteryzującym się późnym wystąpieniem objawów - w 3. roku życia albo później. Zdarza się, że jest on diagnozowany u dorosłych.

Schorzenia autystyczne nie różnią się jakoś znacząco między sobą w autyzmie atypowym i wczesnodziecięcym. Autyzm atypowy jest o tyle trudniejszy w diagnozie, że występują dodatkowe objawy, które zakłócają obraz lekarzowi. Często dzieci z autyzmem atypowym cierpią na psychozę albo upośledzenia umysłowe (zobacz stopnie upośledzenia umysłowego).

Autyzm atypowy - objawy

Objawy autystyczne obserwuje się w podziale na zaburzenia zachowań społecznych, zaburzeń komunikacji i stereotypowych zachowań. Objawy autyzmu atypowego są zbliżone do tych występujących w autyzmie dziecięcym. Należą do nich:

  • nieadekwatne zachowania do sytuacji,
  • unikanie dotyku i kontaktu wzrokowego,
  • ograniczona lub nietypowa mimika,
  • brak uśmiechu,
  • trudności w wypowiadaniu się,
  • kłopoty ze zrozumieniem innych,
  • niereagowanie na polecenia i własne imię,
  • dziwne słownictwo,
  • brak wrażliwości na ból,
  • brak odpowiedzi na bodźce słuchowe.

Przyczyny autyzmu atypowego

Jak w przypadku autyzmu dziecięcego - przyczyny nie zostały jednoznacznie stwierdzone. Niektórzy uważają, że za autyzmem atypowym stoją nieprawidłowości w metabolizmie przekładające się na zaburzenia rozwoju. Są teorie mówiące o tym, że za część przypadków autyzmu atypowego odpowiadają geny.

Poza tym na liście czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju tego zaburzenia, są:

  • obciążenia rodzinne,
  • późne rodzicielstwo,
  • wcześniactwo (zobacz, co warto wiedzieć o wcześniakach),
  • krótkie odstępy między ciążami,
  • niska masa urodzeniowa (poznaj przyczyny niskiej masy urodzeniowej),
  • zanieczyszczenia środowiska,
  • toksoplazmoza.

Autyzm atypowy - terapia

Żeby właściwie dokonać diagnozy, która w przypadku autyzmu atypowego jest trudna i złożona, należy wybrać się do placówki specjalistycznej. Schorzenia autystyczne są nieuleczalne i towarzyszą choremu do końca życia.

Terapia polega na łagodzeniu objawów - im szybciej się ją wdroży, tym lepsze efekty można osiągnąć. Psychoterapię (obejmuje całą rodzinę) dostosowuje się indywidualnie, bo - jak już wspominaliśmy - każdy przypadek autyzmu jest inny.

W zależności od tego, z czym autystyczne dziecko ma największe kłopoty - z komunikacją, mówieniem, wyrażaniem emocji itp. - terapia będzie skupiała się na rozwoju tych umiejętności. Bardzo ważne jest wyposażenie w odpowiednią wiedzę rodziców i ewentualnie rodzeństwo, aby dobrze rozumieli potrzeby dziecka.

Terapia najczęściej wspomaga rozwój umiejętności potrzebnych do budowania relacji społecznych. Chodzi o to, aby dziecko z autyzmem zainteresować otoczeniem i rówieśnikami. Niezbędna jest także nauka wyrażania emocji i rozumienia zachowań najbliższych.

Więcej o zaburzeniach u dzieci:Jakie objawy mogą świadczyć o zespole Aspergera u dzieci?Twoje dziecko w zaburzony sposób postrzega świat? Może to zaburzenia integracji sensorycznejPoznaj przyczyny nerwicy natręctw u dzieciDepresja może dotyczyć też niemowląt. Zobacz objawy

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA