Czym jest fonoholizm?
Fonoholizm jest uzależnieniem od telefonu komórkowego. Mechanizm tego uzależnienia behawioralnego opiera się na nadmiernym korzystaniu z telefonu, służącym nie tylko do kontaktów z ludźmi. Z obserwacji socjologów wynika, że problem ten w największym stopniu dotyczy osób w przedziale wiekowym 25-30 lat, chociaż można stwierdzić, że zaczyna się już u nastolatków. Podobnie jak w innych uzależnieniach behawioralnych, objawia się silną wewnętrzną potrzebą, wręcz przymusem ciągłego noszenia telefonu przy sobie, sprawdzania przychodzących wiadomości i nadmiernym zainteresowaniem życiem znajomych aktywnych na portalach społecznościowych.
Objawy uzależnienia od telefonu
Objawy uzależnienia od telefonu charakteryzują się tym, że właściciel przywiązuje ogromną wagę do jego posiadania, nie odkłada go na bok, a gdy dochodzi do rozładowania baterii, odczuwa ogromne zaniepokojenie, staje się nerwowy, nadpobudliwy – w skrajnych przypadkach może to prowadzić do ataków paniki. U niektórych osób pozbawionych telefonu występują objawy syndromu odstawienia, podobnego do tego, który towarzyszy po odstawieniu substancji psychoaktywnych, np. narkotyków.
Telefon zastępuje nam bezpośredni kontakt z innymi?
Młodzi ludzie używają telefonu komórkowego do wymiany informacji i utrzymywania kontaktów z rówieśnikami. Posiadanie komórki daje im poczucie wolności, niezależności i bezpieczeństwa, ale przekłada się też na ich poczucie o posiadanym statusie społecznym. Sam telefon oczywiście służy im nie tylko rozmów – za jego pośrednictwem młodzi ludzie komunikują się smsami, przeglądają portale społecznościowe, ale też grają, słuchają muzyki, robią zdjęcia i nagrywają krótkie filmy. W przypadku nieśmiałych nastolatków, którzy mają trudności z nawiązaniem relacji społecznych, kontakt niebezpośredni, za pomocą komunikatora, jest znacznie prostszy, ale w żaden sposób nie uczący nawiązywania relacji z ludźmi.
Zastępowanie bezpośredniej rozmowy z drugim człowiekiem pisaniem smsów może skutkować osłabieniem więzi społecznych – z rodziną, znajomymi – spowodować trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami oraz z pewnością zubaża język komunikacji werbalnej. Zbytnie przyzwyczajenie do komunikowania się za pośrednictwem telefonu może skończyć się zanikiem zainteresowań.
Co robić, gdy dziecko jest uzależnione od telefonu?
Z badań przeprowadzonych w marcu 2011 r. przez TNS OBOP w ramach kampanii "Uwaga! Fonoholizm" wynika, że co trzeci nastolatek nie wyobraża sobie dnia bez telefonu komórkowego, z kolei dla 68% badanych telefon jest bardzo ważnym źródłem rozrywki i utrzymywania kontaktów towarzyskich.
Niepokojące zachowania dziecka, zbyt duża częstotliwość korzystania z telefonu powinny być dla rodziców impulsem do przeprowadzenia z nim rozmowy. Trzeba też pamiętać, by dawać latoroślom dobry przykład i korzystać z telefonu wtedy, gdy naprawdę potrzeba, a nie w każdej wolnej chwili. Telefon ma pomagać w życiu, a nie je zdominować.
Dzieci powinny mieć też wytyczone pewne zasady i granice, których nie należy przekraczać, a należą do nich limity na karcie do wykorzystania na rozmowy i smsy, konieczność wyłączania telefonu na czas pobytu w szkole. Nie bez znaczenia jest też kultura korzystania z telefonu w miejscach publicznych, czyli prowadzenie cichych i dyskretnych rozmów, które nie będą zakłócać spokoju innym osobom.
Jeśli natomiast uznamy, że dziecko zbyt często korzysta z telefonu i podczas każdej próby odebrania go napotykamy na opór, a nasza latorośl staje się niegrzeczna, wręcz agresywna, zacznijmy stopniowo ograniczać do niego dostęp. Z pewnością będzie nam łatwiej, jeśli sami damy dziecku dobry przykład – spędzając ten czas razem, z dala od telefonów.
Fonoholizm - czy moje dziecko jest uzależnione od telefonu?
Zanim kupisz dziecku komórkę...
Fonoholizm - uzależnienie od telefonu
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
