Historia Jima
Dom wymagał wielkich nakładów pracy. Nie było ani jednej szafy, a ścian nie malowano ani nie tapetowano od lat. Dywany i zasłony pozostawione przez poprzednich właścicieli były koszmarnie brudne. Najważniejsze było stworzenie bezpiecznego otoczenia dla dziewczynek, które i tak miały dużo wyzwań emocjonalnych — zostawiły wszystko, co znały, i przeniosły się w obce miejsce.
Ich nowe szkoły były olbrzymie. Musiały nawiązywać nowe znajomości, a jako że były nastolatkami, trudno im było wpasować się w zamknięte grupy rówieśników. Jim i ja wiedzieliśmy, że stabilne środowisko domowe jest niezbędne, by dziewczynki mogły odnaleźć się w nowej dla nich sytuacji.
Mój szwagier i przyjaciel przyjechali nam pomóc przy przeprowadzce i zamontowaniu wyposażenia kuchni. Razem z Jimem pracowali ciężko przez kilka dni. Ja i dziewczynki nosiłyśmy kartony z pokoju do pokoju, i w końcu znaleźliśmy się wszyscy w naszym nowym domu, w chaosie kartonów pełnych różnych rzeczy. Ale mieliśmy już kuchnię z szafkami i kuchenkę, więc mogliśmy wreszcie gotować i czuć się jak u siebie. Przed wejściem do domu wzięłam na bok szwagra.
— Trochę się martwię o Jima — powiedziałam. — Wydaje mi się strasznie przygnębiony i, prawdę mówiąc, płaczliwy.
Dzięki silnym więzom rodzinnym Jim i ja w kolejnych miesiącach mogliśmy liczyć na wsparcie krewnych. Siostra Jima i jej mąż zaoferowali swój dom jako miejsce ucieczki dla Jima gdyby czuł się naprawdę źle, a ja otrzymywałam nieustające wsparcie telefoniczne.
Zobacz też: Jaki wpływ ma nasz styl życia na depresję?
Jak działa depresja?
Depresja jest zdradziecka. Może skradać się wolno i cicho przez dłuższy czas. Może też uderzyć jak grom z jasnego nieba. Wpływa na ludzi w różny sposób.
Jest piekłem dla tych, którzy na nią cierpią, ale również dla tych, którzy kochają cierpiących i z nimi mieszkają — dla dzieci, partnerów, rodzeństwa czy rodziców. Jednak relacja między partnerami jest szczególna, ponieważ — przynajmniej w naszej kulturze — partnerzy sami się wybierają. Świadomie chcą być razem. Być może dlatego, że:
- kochają się,
- mają wspólne zainteresowania,
- podziwiają się i szanują,
- uznają partnera za interesującego, atrakcyjnego, ekscytującego,
- dają sobie nawzajem wsparcie emocjonalne,
- dzielą pomysły, marzenia, cele i intymność,
- prowadzą wspaniałe rozmowy,
- lubią ze sobą przebywać,
- mają udane życie seksualne.
Zobacz też: Kryzys i jego rodzaje
Fragment pochodzi z książki „Życie w cieniu depresji” autorstwa Caroline Carr (Wydawnictwo Helion, 2008). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
