Na ogół sądzi się, że tremę przeżywają głównie ludzie występujący na scenie czy estradzie (aktorzy, muzycy itp.) - ale to nieprawda. Trema jest zjawiskiem pospolitym. Każdy jej może doświadczyć. Ogarnia ludzi przed ważnym występem, egzaminem lub innym ważnym momentem, kiedy trzeba wystąpić publicznie i wystąpienie to podlega ocenie otoczenia. Zwłaszcza, jeżeli zależy nam na dobrze zdanych egzaminach, na udanym odczycie czy koncercie.
Na temat tremy panują dwa krańcowe przekonania: że tremy nie można opanować i nie ma na nią żadnego sposobu oraz że trema jest wymysłem tych, którzy nie mają talentu lub nie przygotowali się do egzaminu, wystąpienia itp. Oba te przekonania są niesłuszne. Można skutecznie wpłynąć na zmniejszenie tremy, natomiast sam fakt dobrego przygotowania automatycznie tremy nie eliminuje.
Jak przezwyciężyć tremę?
Aby skutecznie opanować tremę, należy zrozumieć mechanizm jej działania, który polega w uproszczeniu na tym, że obawa przed krytyczną oceną (jeżeli przekroczy pewien pułap) - działa paraliżująco. Dlatego, aby przezwyciężyć uczucie tremy, należy odzyskać utracone poczucie pewności siebie!
- Przy dużej skłonności do podlegania tremie, świadczącej o słabej strukturze układu nerwowego lub małym poczuciu własnej wartości - można przed ważnym wystąpieniem - za poradą lekarza - sięgnąć po odpowiedni środek uspokajający.
- Można usiłować odzyskać poczucie pewności siebie poprzez autosugestię, ale nie jest to łatwe i najczęściej wymaga pomocy drugiej osoby (np. psychologa).
- Można opanować tremę przez wyrabianie w sobie właściwej postawy. Chodzi tu o próbę uniezależnienia się od ocen otoczenia i poleganie w ocenie własnych wiadomości i umiejętności głównie na samym sobie. O wypracowanie równowagi wewnętrznej pomiędzy emocjonalnym podnieceniem a trzeźwym osądem i spojrzeniem na siebie.
- Na stronę psychiczną można wpływać, starając się maksymalnie skupić na zadaniu, jakie stoi przed nami, odsuwając na dalszy plan myśl o sukcesie czy niepowodzeniu.
- Jeżeli trudno jest odzyskać poczucie pewności siebie oddziałując na stronę psychiczną, należy próbować odzyskać je oddziałując na stronę somatyczną, czyli na własne ciało. Psychika bowiem i fizjologia są ze sobą ściśle powiązane. Lęk jest reakcją na poczucie zagrożenia, mobilizuje do ucieczki lub do walki - mięśnie napinają się, ręce pocą, oddech staje się płytszy i szybszy. A to jeszcze bardziej pogłębia lęk. Tworzy się błędne koło.
źródło: mwmedia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
