Przede wszystkim trzeba się do nieśmiałości przyznać przed samym sobą i innymi. Ukrywaniu nieśmiałości sprzyja lęk, że wszystkie nasze słabości wyjdą na jaw. Aby ten lęk przełamać, należy opowiedzieć najbliższym o swoim problemie – nie bójmy się kompromitacji. Nasi przyjaciele z pewnością nas zrozumieją i zaoferują pomoc i wsparcie.
Możemy też spróbować przeanalizować swoją nieśmiałość. Zastanówmy się i zapiszmy na kartce, jakie sytuacje nas onieśmielają. Zastanówmy się, w których sytuacjach nasza nieśmiałość najbardziej nam przeszkadza.
Przykład 1. Strach przed rozmową
Jak często rezygnujesz ze spotkań towarzyskich, bo boisz się, że nikogo nie będziesz znać? Jak często – mimo fajnych pomysłów – rezygnujesz z zabrania głosu na zebraniu firmowym? Jak często boisz się zagaić rozmowę, podejść do innych i w rezultacie stoisz w kącie i marzysz o ucieczce? Jeśli na te pytania odpowiesz „zdarza się” lub „zawsze”, oznacza to, że cierpisz na nieśmiałość. Na szczęście nie jest ona cechą wrodzoną i można nauczyć się ją kontrolować.
Rozwiązanie: wypróbuj taktykę małych kroczków. Zacznij od rozmowy z sąsiadką o jej psie lub kocie, z sąsiadem lub ekspedientką w sklepie porozmawiaj o pogodzie, zapytaj przypadkowego przechodnia o godzinę. Jeśli takie zagajenie rozmowy przestanie ci sprawiać trudność, spróbuj bardziej radykalnych działań. Na spotkaniu towarzyskim podejdź do osoby, która podobnie jak ty stoi pod ścianą lub uśmiecha się do ciebie i rozpocznij rozmowę. Dzięki temu poznasz nowych ludzi i przestaniesz czuć się samotnie.
Pamiętaj, że to przez nieśmiałość jesteś samotny, a nie odwrotnie. Musisz dać szansę innym, aby mogli się do ciebie zbliżyć i poznać cię.
Polecamy: Jak być dobrym słuchaczem, czyli o potędze empatii
Przykład 2. Porównywanie się z innymi osobami
Osoby nieśmiałe często mają niską samoocenę. Ciągle porównują się do innych, szukają ideałów, czyli osób, które chcą naśladować. Im bardziej starają się je naśladować i porównywać, tym bardziej tracą pewność siebie. Jak można temu zaradzić?
Rozwiązanie: przede wszystkim musisz uświadomić sobie, że wszyscy ludzie mają wady – nie ma ludzi idealnych. Postaraj się polubić siebie, przekuj wady na zalety. Na przykład zamiast mówić: „jestem niska luba mała”, powiedz „jestem drobnej postury”
Przykład 3. Obawa przed krytyką
Wiele osób nieśmiałych boi się krytyki. Wydaje im się, że wszyscy ich oceniają – patrzą na ich figurę, ubiór, komentują ich zachowanie czy umiejętności. Te podejrzenia powodują, że nieśmiali rezygnują ze wspólnych wyjść ze znajomymi, unikają imprez, spotkań towarzyskich itp.
Rozwiązanie: musisz zrozumieć, że ludzie krytykują cię głównie w twojej wyobraźni. To twoja wyobraźnia nadaje ludzkim spojrzeniom negatywne znaczenie. To prawda, że obcy ludzie patrzą na ciebie na imprezach, ale… ich wzrok zatrzymuje się na tobie tak samo często jak na innych osobach. To twój umysł myśli o twoich mankamentach i wadach, a nie inne osoby. Zaakceptuj myśl, że gdy ktoś na ciebie patrzy dłużej i intensywniej, to wcale nie musi oznaczyć, że Cię krytykuje. Może po prostu wpadłaś mu w oko?
Dowiedz się więcej: Jak krytykować nie raniąc?
Przykład 4. Strach przed ciszą
Wiele osób nieśmiałych boi się ciszy w rozmowie, dlatego przez cały czas próbują coś mówić. Cisza w rozmowie jest dla nich czymś przerażającym. Boją się, że ktoś uzna ich za nieciekawych rozmówców i przez to będą źle postrzegani. Czy cisza jest czymś złym? Niekoniecznie. Czasem jest ona potrzebna. Poza tym za przebieg rozmowy odpowiadają dwie osoby, a nie jedna, a więc „wina” za ewentualną ciszę leży po obu stronach.
Rozwiązanie: poćwicz w rozmowie z kimś bliski ciszę. Zacznij rozmowę, potem ją przerwij. Oswój się z ciszą. Zastanów się, co ci w niej przeszkadza, co cię w niej ogranicza. Spróbuj zastanowić się nad tym, co cisza mówi o tobie, jak się z nią czujesz.
Przykład 5. Strach przed podjęciem ryzyka
Osoby nieśmiałe boją się zmian, dlatego tak panicznie bronią się przez nimi. Latami tkwią w nieciekawej pracy, bo „nowa może być jeszcze gorsza”, nieciekawym związku, bo „inny partner może być jeszcze gorszy” itp. Każda zmiana wiąże się z niepewnością, co do słuszności podjętych decyzji.
Rozwiązanie: nie daj zniewolić się własnym lękom i postaraj się odważnie wkraczać w nowe sytuacje. Co prawda unikając ryzyka, omijasz wiele porażek życiowych, ale jednocześnie tracisz wiele cennych szans. Musisz zaakceptować fakt, że nie zawsze zmiany są dobre, ale kto nie popełnia błędów, nie zdobędzie doświadczenia! Pamiętaj, że każda kolejna zmiana może okazać się strzałem w dziesiątkę!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
