Ciężka, przewlekła choroba kogoś bliskiego to zawsze ogromny stres dla całej rodziny. Masz prawo odczuwać bezsilność, lęk, a nawet paniczny strach przed tym, co będzie dalej. Być może zastanawiasz się, na ile to, co się stało, wpłynie na twoje życie. Z czego będziesz zmuszona zrezygnować, do czego należy się przyzwyczaić? Zobacz, jak uporać się z tego typu problemami.
Otwórz się, mów o tym, co naprawdę czujesz
To bardzo ważne, byś ze swoim przerażeniem, smutkiem i niepewnością nie pozostawała sama. Dlatego nie zamykaj się w sobie, ani też nie unikaj poruszania trudnych tematów z osobą chorą.Swoimi przykrymi uczuciami dziel się z życzliwymi ci ludźmi Rozmowa z mężem, siostrą czy przyjaciółką pomoże ci rozładować nagromadzone napięcie, dzięki czemu łatwiej stawisz czoło czekającym cię trudnościom.
Pamiętaj, że od twojej bliskości zależy poczucie bezpieczeństwa chorego Pytaj więc tatę czy babcię, jakiego rodzaju pomocy od ciebie oczekuje, jak najlepiej możesz okazać swoją troskę. Im więcej otrzymasz wskazówek, tym skuteczniejsza będzie pomoc.
Gdy chory nie chce rozmawiać Prawdopodobnie potrzebuje czasu, by zrozumieć swoją trudną sytuację i się w niej odnaleźć. Nie ponaglaj go, bądź cierpliwa, ale za jakiś czas wróć do rozmowy.
Dodawaj choremu sił i pewności
Nie musisz unikać mówienia o własnym lęku, bądź szczera. To pozwoli osobie chorej na ujawnianie własnych emocji, ponieważ zobaczy, że ktoś podziela jej niepokój i chce pomóc. Chory zyska również większe poczucie bezpieczeństwa. Udowodniono bowiem, że gdy swoje obawy wypowiadamy na głos, od razu stają się one mniej straszne.Zapewniając o swej gotowości do pomocy, nie mów o swoich ograniczeniach (np. trudnościach związanych z opłaceniem pielęgniarki). Przede wszystkim podkreślaj swoją wiarę w skuteczność leczenia i podtrzymuj w chorym wolę walki z chorobą („Uda się, przejdziemy przez to razem!”).
Unikaj nadopiekuńczości oraz wyręczania chorego Niech będzie aktywny na ile to tylko możliwe. Angażując się w życie rodziny, podejmując różne mniej lub bardziej ważne decyzje czy planując swoją przyszłość, będzie dużo skuteczniej walczył ze swoją chorobą.
Wzmacniaj siebie, by podołać problemom Każdy, kto wspiera innych, ma prawo do chwil słabości. Jest to zupełnie normalna reakcja na bezsilność i zmęczenie. A gdy o zdrowie (lub nawet życie) walczy osoba bardzo nam bliska, to w tych okolicznościach wszystko przeżywamy jeszcze bardziej intensywnie.
Choć myślisz, że sytuacja cię przerasta, nie poddawaj się Pomyśl, co lub kto może sprawić, że będzie ci choć odrobinę lżej. Może chorym przez tydzień zajmie się np., kuzynka czy ktoś z rodzeństwa, byś ty mogła poświęcić czas swoim sprawom lub po prostu trochę odpoczęła?
Zweryfikuj najpilniejsze potrzeby np. związane z własnym zdrowiem Zadbaj o kondycję fizyczną, a zwłaszcza sprawne stawy i kręgosłup – chorego trzeba przecież podnieść, przekręcić. Wspomóż się, np. suplementami, spaceruj, pływaj.
Nie krępuj się myśleć o sobie Pamiętaj, dbanie o własny komfort psychiczny, korzystanie z różnych z przyjemności czy angażowanie się w ulubione zajęcia, nie są żadną „zdradą” wobec osoby chorej. Przeciwnie, pozwolą ci lepiej funkcjonować!
Szukaj wsparcia psychologicznego Czasem wystarczy jedna rozmowa z terapeutą, by dojrzeć światełko w tunelu i nie załamać się.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
