Bliskość rodziny lekiem na całe zło
Obecnie wciąż prowadzone są badania nad odnalezieniem najskuteczniejszej formy pomocy osobom chorym na schizofrenię. Choć wiedza na temat tej choroby jest znacznie głębsza niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu, to wciąż wiadomo o niej za mało. Za mało, by móc w 100% przeciwdziałać jej nawrotom, bądź błyskawicznie łagodzić jej objawy. W tej sytuacji lekarze robią co mogą, by zmniejszyć cierpienia chorego. Ale farmakoterapia czy uczestnictwo w terapiach, zajęciach, czy psychoedukacji to nie wszystko. Wiele zależy od środowiska, w którym znajduje się chora osoba.
Zobacz też: Schizofrenia - vademecum
Rola rodziny
Stąd kluczową rolą w rekonwalescencji oraz zmniejszeniu dyskomfortu jest właśnie rodzina. To od niej zależy motywacja pacjenta, jego nastawienie do leczenia czy gotowość do zmian. Ciepło, wyrozumiałość, a przede wszystkim miłość, są najlepszym lekarstwem. Dają siłę do walki o powrót do zdrowia. Dowiedziono, że ryzyko nawrotu choroby u pacjenta jest znaczne wtedy, gdy w jego środowisku rodzinnym panuje wysoki poziom napięcia emocjonalnego.
Zobacz też: Schizofrenia i jej postacie
Jak zatem możemy pomóc bliskiej osobie? Na co należy zwracać uwagę? Kiedy nasza czujność powinna być wyczulona? Przeczytaj poniżej nasze wskazówki:
- Naucz się jak najwięcej o chorobie, by ta nigdy nie mogła zaatakować znienacka. Czytaj książki, przeglądaj fora, możesz nawet zapisać się ze swoim bliskim na psychoedukację. Pamiętaj – schizofrenia lubi niewiedzę! Nie daj się więc jej zaskoczyć.
- Bądź bacznym obserwatorem. Choremu trudno być obiektywnym, gdy nagle jego umysł staje się salą krzywych zwierciadeł. Nie bagatelizuj dziwnych zachowań i staraj się o nich rozmawiać. W porę zauważone symptomy nie pozwolą, by stan chorego uległ pogorszeniu.
- W razie potrzeby pomóż bliskiemu dotrzeć do odpowiednich ośrodków pomocy. W momencie zaostrzenia choroby koniecznie skontaktuj się z lekarzem psychiatrą. Psychoza zawsze wymacha podjęcia odpowiednich kroków!
- Gdy Twój bliski podejmie decyzję o leczeniu, wspieraj go i zachęcaj do przyjmowania leków. A w razie potrzeby do konsultacji z lekarzem.
- Negocjuj z chorym sposoby rozwiązywania kryzysów. W schizofrenii często pojawia się bezsens, złość, poczucie winy, dezorganizacja, lęk – wszystkie te uczucia mogą prowadzić do poważnego kryzysu w funkcjonowaniu bliskiej Ci osoby. Dlatego często z nią rozmawiaj. Rozpatrujcie razem różne warianty, argumenty „za” i „przeciw”. Kto, jak nie Ty, pokaże choremu drugą stronę medalu?
- Nie naciskaj, nie oczekuj od chorego zbyt szybkiej poprawy. Z drugiej strony, nie bądź „niańką” i nie traktuj schizofrenii jak śmiertelnej choroby. Obie skrajności są dla Twojego bliskiego równie destrukcyjne!
- Jeśli tylko możesz, uczestnicz w grupach samopomocy dla chorych na psychozy i ich rodzin. W tym wszystkim, nie możesz zapomnieć o sobie!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
