Przebaczyć czy pozostać rozgoryczonym?

Świat, w którym żyjemy nie jest idealny. Tak- nie jest to żadna nowina, przecież każdy z nas o tym wie. Każdy w swoim życiu narażony jest na doświadczenie niesprawiedliwości. Nie jeden raz ktoś niesprawiedliwie nas osądził czy też ocenił.

Niestety nikt z nas nie ma wpływu na to, jak inni nas potraktują. My nie ponosimy odpowiedzialności za zachowanie drugiej strony. Jednak mamy wpływ na to, co zrobimy z tym doświadczeniem, które na nas spadło. Do wyboru mamy dwie opcje: Nosić urazę i gniew lub przebaczyć i zapomnieć.

Jeśli chowasz urazę, pojawi się w twoim sercu rozgoryczenie. Pielęgnowanie rozgoryczenia doprowadzi do rozkwitu nienawiści, gniewu i osądów. Ciągle będziesz szukać sposobu by się zemścić. Później postawisz się w pozycji „ofiary” by wszyscy postrzegali cię jako osobę bardzo pokrzywdzoną.

Wiele ludzi nie potrafi zapomnieć o niesprawiedliwości jakiej doświadczyli. Nie potrafią zostawić tego co złe za sobą. Przez to są ciągle rozgoryczeni. Rozgoryczenie to smutek z powodu doznanego zawodu; zniechęcenie oraz rozczarowanie. Ono nie pozwala pójść dalej. Z czasem mogą pojawić się objawy fizjologiczne takie jak bezsenność, bóle głowy i brak apetytu. Mimo tych objawów nadal dominuje złość i rozczarowanie.

Badania wykazały, że przewlekłe rozgoryczenie w 2 na 3 przypadki dotyczy pracy (38% utrata pracy), konflikty wśród współpracowników (24%) , strata partnera/ki, problemy w rodzinie (14%). Pozostałe 24% obejmuje inne przyczyny rozgoryczenia.

Przykra sytuacja wpływa na kompetencje mądrościowe i przez to blokuje również pokonywanie problemów. Ludzie noszą w sobie gorycz, która jest jak trucizna. Truje nie tylko ich samych, ale także tych, z którymi mają kontakt.

Owszem każdy z nas ma prawo do wyrażania bólu czy żalu, ale nie warto czynić tego miesiącami, a nawet latami. Bowiem poprzez nieustanne powracanie do sytuacji, która miała miejsce, nie pozwalamy sobie wejść w stan odpocznienia i wewnętrznego uzdrowienia. Nie można tkwić w martwym punkcie. Nierzadko taki stan prowadzi człowieka do szukania ulgi w alkoholu czy samobójstwie.

Zatem o ile lepiej byłoby przebaczyć niesprawiedliwe potraktowanie nas? Odpuścić sobie walkę o rację…Po prostu pójść dalej. Spróbować zinterpretować daną sytuację jako wyzwanie, a nawet szansę do zmiany w sobie, w swoim życiu. A może niech będzie ona motywacją do osobistego rozwoju? Warto chociaż spróbować nie wspominać nieustannie minionych wydarzeń. Przebaczenie? Po co? Czy to łatwe? Rozważcie sami…Jednak to właśnie przebaczenie łączy się z uwolnieniem nas od skutków przykrej sytuacji, którą przeżyliśmy. Pilnujmy swego serca i nie pozwalajmy sobie aby zanieczyszczać je goryczą, która może zniszczyć radość naszego życia. Starajmy się wykrzesać z siebie choć odrobinę radości nawet wtedy gdy ktoś potraktował nas niesprawiedliwie. Radość to werwa, optymizm i chęć do działania. Być może stosowanie poniższych zasad ustrzeże nas przed rozgoryczeniem?

Mimo wszystko ("Paradoksalne przykazania" napisane w 1968 roku)
Ludzie są nierozsądni, nielogiczni i egocentryczni.
Kochaj ich mimo wszystko.
Jeżeli czynisz dobro, ludzie powiedzą, że jesteś samolubny.
Czyń dobro mimo wszystko.
Jeśli masz sukcesy, nabędziesz fałszywych przyjaciół i prawdziwych wrogów.
Odnoś sukcesy mimo wszystko.
Co dobrego zrobisz dzisiaj, jutro pójdzie w niepamięć.
Bądź dobry mimo wszystko.
Uczciwość i szczerość narażą cię na cierpienie.
Bądź uczciwy i szczery mimo wszystko.
To, co budowałeś przez lata, może zostać zburzone w jedną noc.
Buduj mimo wszystko.
Ludzie pragną twojej pomocy, ale mogą cię zaatakować, gdy im pomożesz.
Pomagaj ludziom mimo wszystko.
Dawaj światu to, co masz najlepszego, spodziewając się w zamian ciosów.
Dawaj światu wszystko, co masz najlepszego, mimo wszystko.
Dr Kent M. Keith

"O wiele lepiej, gdy zapomnisz o urazach i uśmiechniesz się, niż gdy będziesz pamiętać o nich i będziesz smutny".
Christina Rossetti

"Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie".
Phil Bosman