Zosia jest dzieckiem wrażliwym, a przy tym bardzo ambitnym. W szkole nigdy nie była orłem, na półrocze wypadła jej średnia tylko trzy i pół. Jej piętą achillesową jest głównie matematyka. Córka nie ma po prostu do niej głowy, zwykle ledwie wyciąga się na ocenę dostateczną. W dodatku nauczyciel tego przedmiotu jest wyjątkowo wymagający i surowy. Ciągle robi dzieciakom sprawdziany i łatwo u niego zarobić jedynkę. Myślę, że to jest właśnie główny powód, dla którego Zosia tak bardzo przeżywa każdą klasówkę z matematyki czy odpowiedź przy tablicy. Panicznie boi się złej oceny, szczególnie że w tym roku czeka ją egzamin do gimnazjum. Niepokoję się, bo cały ten szkolny stres odbija się na zdrowiu córki. Przed wyjściem na lekcje często bolą ją głowa, brzuch, zaczęła też obgryzać paznokcie. Tłumaczę jej, że nie powinna się tak denerwować, bo z powodu stresu stopnie będą jeszcze gorsze. Jednak to do niej nie trafia. Przed sprawdzianem w kółko powtarza, że nic nie umie, a wezwana do odpowiedzi ma pustkę w głowie, poci się, drży. Czy można ją jakoś psychicznie wzmocnić? - Aleksandra, mama Zosi
Co o tym sądzi psycholog
Skoro przedmioty ścisłe idą Zosi gorzej, nie żądaj, by uczyła się na samych czwórkach i piątkach. Doceniaj starania nastolatki, nie żałuj jej słów otuchy i pochwał. Zaliczyła matematyczny test? Powiedz: „Świetnie ci poszło!” Ważne, by córka nabrała wiary w siebie, wtedy stanie się bardziej odporna na szkolne stresy. Dużo rozmawiajcie o tym, co się dzieje na lekcjach. Pamiętaj: żeby radzić sobie z trudnościami, dziecko musi czuć oparcie w rodzicach. Warto też podpowiedzieć nastolatce, jak może się odprężać w chwilach napięcia. Pomóc może choćby prawidłowe oddychanie (powolne wdechy przez nos i wydechy ustami).
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
