Chodzę zdenerwowana non stop, ponieważ lubię swoją pracę (pracuję zgodnie z wykształceniem, nieźle zarabiam, rozwijam się zawodowo), a dodatkowo boję się o dziecko. Nie mam pojęcia co robić.
To całkowicie zrozumiałe, że jest pani zdenerwowana i bezradna w takiej sytuacji. Niestety pojawiły się w Pani życiu sytuacje bardzo stresogenne-choroba bliskiej osoby w połączeniu z decyzją związaną z porzuceniem pracy jest to bardzo duże natężenie silnych emocji. Należy sobie odpowiedzieć na pytanie, na co ma pani wpływ, a co będzie się działo bez pani udziału
Z pewnością choroba córeczki to jest fakt, którego pani już nie zmieni, ale może Pani, z pomocą odpowiedniego nastawienia, pokonać lęk o dziecko i w jak najlepszy sposób zapewnić jej opiekę. Radzę w tym celu zgłosić się do psychologa dziecięcego, który Pani podpowie jakie techniki stosować, aby dziecko zrozumiało dlaczego jest chore, z czym się to wiąże w życiu codziennym, jakie ograniczenia za sobą niesie, aby nie skutkowało zaniżeniem samooceny i pogorszenia relacji z innymi.
Jeśli chodzi o decyzję zaniechania aktywności zawodowej, to myślę, że musi Pani odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest dla Pani ważniejsze. Jeśli pozostanie Pani w domu, może zdarzyć się tak, że będzie pani brakowało wielu rzeczy, które zaspokoiła praca, tj. poczucia rozwoju osobistego i zawodowego, podniesienie wartości, poczucia bezpieczeństwa związanego z satysfakcjonującym wynagrodzeniem. Te negatywne emocje mogą odbić się na relacjach rodzinnych, także na dziecku.
Z drugiej strony, kontynuując pracę zawodową, może Pani myśleć o sobie, jak o złej, egoistycznej matce, która przedłożyła karierę zawodową nad dobro dziecka. Z obu sytuacji jest wyjście, bowiem w momencie, kiedy zdecyduje się Pani na opiekę nad córeczką, nie musi Pani rezygnować z aktywności zawodowej. Być może istnieje możliwość Pracy w domu bądź elastycznych godzin wykonywania swoich obowiązków. Jeśli nie, zawsze może Pani ten czas poświecić na podniesienie swoich kwalifikacji zawodowych, aby być atrakcyjniejszym pracownikiem, kiedy zapadnie decyzja o powrocie na rynek pracy. Jeśli natomiast nie przerwie Pani pracy, można znaleźć odpowiednią opiekę dla córeczki. Teraz jest naprawdę wiele osób, które są specjalistycznie przygotowane do pracy z dziećmi z cukrzycą.
Jednak ostateczna decyzja należy do Pani. Proszę porozmawiać z mężem, przyjaciółką, gdy będzie taka potrzeba ze specjalistą, niech opowie im Pani o swoich obawach. Często podczas takich rozmów nasuwają się różne rozwiązania. Powodzenia!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
