Strata najczęściej wiąże się z utratą bliskiej osoby. Śmierć kogoś bliskiego to strata dotkliwa i nieodwracalna, jest najczęściej wymieniana w kontekście smutku, rozpaczy czy załamania.
Strata może jednak nie wiązać się ze śmiercią, może oznaczać koniec związku, rozwód, nie musi też wiązać się z bliską osobą, a z sytuacją życiową lub przedmiotem.
Poczucie straty pojawia się po utracie pracy, pominięciu przy awansie, a nawet utracie przedmiotów o wartości sentymentalnej (np. kradzieży). Odpowiedzią na stratę jest reakcja żałoby.
Żałoba, czyli co?
Żałoba to reakcja na stratę, a także okres potrzebny do powrotu do poprzedniego stanu emocjonalnego. W czasie żałoby doświadczamy poczucia braku, krzywdy, niesprawiedliwości losu, nieodwracalności zmiany, z którą musimy się pogodzić, odczuwamy smutek, żal, rozpacz, przygnębienie, wątpimy, ale też możemy odczuwać złość, wściekłość i agresję. Zdarza się kierowanie destrukcyjnych działań na innych ludzi lub przedmioty.
Zazwyczaj w okresie żałoby otoczenie wykazuje daleko idącą wyrozumiałość i wsparcie dla zachowań odbiegających od przyjętych wzorców zachowania.
Podobieństwa żałoby i depresji
Pomiędzy żałobą a depresją widać pewne podobieństwa, zwłaszcza na poziomie emocji – głębokie przeżywanie cierpienia, smutku, przygnębienie, a w zachowaniu: płaczliwość, zniechęcenie i zaniedbywanie codziennych obowiązków, utrata apetytu i problemy ze snem.
Z powodu tych podobieństw czasami można usłyszeć, jak pocieszający osobę w żałobie mówią o depresji. Nie jest to jednak ani jednoznaczne, ani tożsame, depresja jest bowiem chorobą, a żałoba jest naturalną reakcją na stratę, która pozwala powrócić do normalnego funkcjonowania.
W pewnej liczbie przypadków strata może przyczynić się do zapadnięcia na depresję, jednak jest to odsetek niski. Ważniejszymi czynnikami są chociażby predyspozycje uwarunkowane genetycznie.
Zagrożenia
Wspólnym dla depresji i przeżywania żałoby jest zagrożenie samobójstwem. Obie sytuacje sprzyjają poczuciu utraty sensu życia, podważania jego wartości i tymczasowego osłabienia odczuwania radości. W przypadku depresji konieczne jest leczenie oraz dalsza profilaktyka nawrotów. W przypadku żałoby – ze względu na naturalne, nie chorobowe podłoże – ryzyko nawrotów jest mniejsze. W przypadku silnych objawów przypominających stan depresyjny, można je łagodzić środkami farmakologicznymi, które przepisuje lekarz. Specjalista ma również możliwość czuwania nad pacjentem i obserwacji, czy żałoba nie przechodzi w depresję.
Wsparcie
Jak w każdej trudnej sytuacji życiowej, w żałobie oprócz pomocy specjalisty niezbędne jest wsparcie społeczne. Wsparcie ze strony bliskich powoduje złagodzenie objawów i umożliwia szybsze i trwałe uporanie się z poczuciem straty.
Zobacz też:
TEST: Czy masz depresję?
Leki na depresję
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
