Mit nr 1. Ludzie, którzy mówią o samobójstwie, nie odbierają sobie życia.
FAŁSZ. Według badań wielu autorów, specjalistów w tej dziedzinie, od 80 do 85% samobójców ostrzegało swoją rodzinę i przyjaciół o chęci popełnienia samobójstwa.
Mit nr 2. Samobójstwo przychodzi bez ostrzeżenia.
FAŁSZ. Samobójstwo zawsze poprzedzają pewne symptomy, jak np.: obniżenie nastroju, przygnębienie, smutek, zaniedbanie wyglądu zewnętrznego, wycofanie z życia towarzyskiego, pilne uregulowanie swoich spraw (np. sporządzenie testamentu), rozdawanie cennych przedmiotów. Są to sygnały niewerbalne świadczące o ryzyku podjęcia próby samobójczej.
Mit nr 3. Samobójcy chcą umrzeć za wszelką cenę.
FAŁSZ. Motywacji samobójczych, które nie uwzględniają innych rozwiązań jest ok. 51-60%, pozostali podejmują zamachy samobójcze, kierując się innego rodzaju motywacją. Należy pamiętać, że duży odsetek samobójców podejmuje zamach na swoje życie, cierpiąc na chorobę psychiczną.
Polecamy: Seks i depresja - jak przerwać błędne koło?
Mit nr 4. Samobójcy nie chcą umrzeć tylko manipulować swoim otoczeniem.
FAŁSZ. Samobójcy instrumentalni (chcący zwrócić uwagę na siebie, na swoje problemy, uzyskać pewną pomoc) stanowią ok. 34-48%. Manipulantów sensu stricte (np. stosujących szantaż emocjonalny) jest jeszcze mniej.
Mit nr 5. Poprawa nastroju po kryzysie oznacza koniec zagrożenia.
FAŁSZ. Pozorna poprawa nastroju może oznaczać zakończenie walki dwóch popędów: życia i śmierci, może być związana z ulgą z powodu rozwiązania dylematu „żyć czy nie żyć” i z podjęciem decyzji o samobójstwie.
Polecamy: Jak powstaje stres?
Mit nr 6. Samobójstwu nie można zapobiec.
FAŁSZ. Samobójstwu można zapobiec. Można powstrzymać samobójcę przed zamachem i w jego trakcie, można też zareagować na przyczyny decyzji samobójczej, zwłaszcza w przypadku samobójców instrumentalnych, czyli odbierających sobie życie z powodu dyskomfortu. Zapobieganiem samobójstwu jest też leczenie depresji i wspieranie osób na nią cierpiących.
Mit nr 7. Osoba o skłonnościach samobójczych będzie mieć je już zawsze.
FAŁSZ. Część zamachów samobójczych ma charakter reaktywny i motywacja do odebrania sobie życia mija wraz z rozwiązaniem problemu. Także osoby cierpiące na endogenną depresję mogą pomyślnie przejść terapię i uwolnić się od tego problemu.
Mit nr 8. Próby samobójcze rzadko bywają ponawiane.
FAŁSZ. Według T.M. Anthony’ego ok 12% niedoszłych samobójców ponawia próby nawet kilkakrotnie (zazwyczaj trzecia próba jest skuteczna, czyli kończy się śmiercią). Według B. Hołysta odsetek ponawiających próby dochodzi do 60%.
Mit nr 9. Wszyscy samobójcy są umysłowo chorzy.
FAŁSZ. Wielu samobójców cierpi na choroby psychiczne (np. depresję czy schizofrenię), jednak ich liczba nie upoważnia do generalizowania.
Mit nr 10. Samobójstwa popełniają ludzie określonego typu.
FAŁSZ. Można określić tzw. grupy podwyższonego ryzyka, jednak problem samobójstwa dotyka ludzi każdej rasy, religii, wieku, płci i sytuacji ekonomicznej i społecznej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
