Biopsja cienkoigłowa tarczycy - kiedy wykonać?

Biopsja cienkoigłowa tarczycy - kiedy wykonać?
Jak przebiega biopsja aspiracyjna cienkoigłowa tarczycy? W jakich sytuacjach wykonuje się biopsję tarczycy? Czy wynik biopsji tarczycy daje pewne rozpoznanie?
/ 11.08.2010 10:05
Biopsja cienkoigłowa tarczycy - kiedy wykonać?

Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) jest badaniem polegającym na pobraniu materiału zawierającego komórki tarczycy do badań mikroskopowych. Wykonuje się ją cienką igłą o zewnętrznej średnicy 0,4-0,6 mm. Badanie jest praktycznie bezbolesne, nie wymaga znieczulenia ani podania leków przeciwbólowych. Moment pobrania materiału trwa kilka sekund. Wykonuje się je ambulatoryjnie, pobyt na oddziale szpitalnym jest niepotrzebny. Nie wymaga specjalnego przygotowania. Mogą się mu poddać pacjenci obciążeni innymi chorobami. Również obecność zaburzeń krzepnięcia nie jest przeciwwskazaniem, ponieważ igła stosowana w badaniu jest bardzo cienka. Badania nie da się wykonać tylko u pacjentów niewspółpracujących, pobudzonych.

Jak przebiega badanie?

Przed badaniem należy odsłonić szyję i zdjąć z niej ewentualne ozdoby. Następnie należy położyć się na wznak z głową odchyloną ku tyłowi. Lekarz przeprowadza badanie palpacyjne tarczycy i sondą USG poszukuje najbardziej dogodnego miejsca do nakłucia. Pod kontrolą USG dochodzi wtedy do nakłucia się igłą. W tym czasie nie wolno się poruszać, rozmawiać ani przełykać śliny. Na monitorze aparatu badający obserwuje tor igły. Wybiera odpowiednią lokalizację, omijając naczynia, wylewy krwiste, miejsca zwłókniałe i przestrzenie płynowe, które utrudniłyby prawidłową ocenę zmiany. Następnie aspiruje zawiesinę komórek. 

Po zakończeniu aspiracji należy ucisnąć miejsce wkłucia gazikiem, aby zapobiec powstaniu krwiaka. Niekiedy się zdarza jednak, że taki krwiak powstaje. Jest to właściwie jedyne możliwe powikłanie biopsji. Na miejsce wkłucia zostaje później założony opatrunek. Pobrany materiał przenosi się na szkiełko i wykonuje rozmaz. Dalej jest on odpowiednio barwiony i poddawany ocenie histopatologa.

Wskazania do badania

Biopsję aspiracyjną cienkoigłową wykonuje się po palpacyjnym wykryciu lub uwidocznieniu w USG guzka tarczycy. Badanie pozwala na ocenę charakteru guzka oraz umożliwia ustalenia dalszego postępowania terapeutycznego. Wprowadzenie biopsji cienkoigłowej znacznie zmniejszyło ilość niepotrzebnie wykonywanych operacji tarczycy. Biopsję można wykonać także w przypadku zapalenia tarczycy, wola wieloguzkowego oraz zmian opisywanych w scyntygrafii.

Polecamy: Kiedy zrobić USG tarczycy?

Rozpoznanie

Biopsja pozwala na ocenę komórek, nie całych tkanek. Mimo to jest to badanie o bardzo wysokiej czułości i swoistości. Zgodność wyników biopsji z rozpoznaniem histologicznym w przypadku raków anaplastycznych, brodawkowatych, rdzeniastych przekracza 90%. Ostateczne rozpoznanie stawia się w oparciu o badanie kliniczne, obraz cytologiczny i pozostałe badanie dodatkowe.

Czytaj też: Po czym poznać chorą tarczycę?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA