Biopsja tarczycy to inwazyjne badanie, polegające na pobraniu z guzka tarczycy wycinka do badań laboratoryjnych. Badanie nie wymaga przygotowań ze strony pacjenta ani pobytu w szpitalu po biopsji. Sprawdź, na czym polega biopsja tarczycy i jakie są wskazania do badania.
Przygotowanie do badania biopsji tarczycy
Badanie tarczycy za pomocą biopsji nie wymaga żadnego przygotowania ze strony pacjenta. Podczas pobierania materiału do badania pacjent nie musi być na czczo.
Na czym polega BAC guzka tarczycy?
Biopsja tarczycy polega na nakłuciu guzka i pobraniu z niego materiału do badania cytologicznego (czyli oglądania komórek tarczycy pod mikroskopem przez lekarza patomorfologa).
Przed biopsją lekarz, oprócz badania szyi dotykiem, wykonuje także badanie ultrasonograficzne (USG tarczycy). Dla zwiększenia dokładności badania, także sam zabieg wprowadzenia igły w miejsce, z którego mają zostać pobrane komórki do badania, odbywa się pod kontrolą USG.
Polecamy: Biopsja cienkoigłowa tarczycy - kiedy wykonać?
Czy biopsja tarczycy boli i czy wymaga pobytu w szpitalu?
Igły używane do pobierania materiału komórkowego są bardzo cienkie, a sama biopsja trwa bardzo krótko, dlatego też jest ona praktycznie bezbolesna (pacjent odczuwa jedynie lekkie ukłucie).
Po biopsji pacjent nie musi przebywać w szpitalu. Zwykle bezpośrednio po badaniu można powrócić do domu i normalnej aktywności życiowej.
Kiedy jest konieczne wykonanie biopsji tarczycy?
Podstawową rolą, jaką odgrywa badanie BAC w diagnostyce chorób tarczycy jest różnicowanie zmian złośliwych w obrębie gruczołu oraz wynikające z rozpoznania dalsze postępowanie diagnostyczno-lecznicze. Właśnie na podstawie biopsji tarczycy podejmuje się decyzję o tym, czy operacja jest konieczna. Biopsja pozwala także na rozpoznawanie pewnych typów zapaleń tarczycy oraz na kontrolę wyników leczenia niektórych chorób tego narządu.
Wskazania do wykonania biopsji tarczycy:
- obecność w obrębie miąższu gruczołu guzka wyczuwalnego palpacyjnie,
- wole wieloguzkowe – materiał do badania pobierany jest w tej sytuacji zwykle z największych guzków,
- bolesność dotykowa albo zmieniona konsystencja powiększonej tarczycy,
- obecność niewyczuwalnych dotykiem zmian o średnicy powyżej 1 cm (w badaniu USG),
- obecność zmian, które słabiej niż otaczający je miąższ tarczycy odbijają fale ultradźwiękowe, tzw. zmian hipoechogenicznych (w badaniu USG),
- obecność guzków nieostro odgraniczonych od otaczającego je miąższu tarczycy (w badaniu USG).
Zobacz też: Kiedy zrobić USG tarczycy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
