Ciesz się seksem niezależnie od wieku
Suchość pochwy jest zaburzeniem, które dotyka wiele kobiet przechodzących menopauzę. Nieleczona, może prowadzić do utrwalonego bólu. Na szczęście istnieje wiele sposobów zaradzenia tym nieprzyjemnym dolegliwościom, tak byś nadal mogła cieszyć się udanym życiem seksualnym.

- artykuł sponsorowany
Gdy mi ciebie – estrogenie – zabraknie...
Kluczowym hasłem dla tej, jak i wielu innych dolegliwości pojawiających się w trakcie menopzuzy są estrogeny. Dzieje się tak, ponieważ w okresie przekwitania ich stężenie radykalnie spada – nawet dziesięciokrotnie. Dodatkowo, sam proces starzenia przyczynia się do zmian w wytwarzaniu wydzieliny. Jednym słowem można powiedzieć, że obecność estrogenów warunkuje prawidłowe funkcjonowanie pochwy, która jest bardziej wrażliwa, niż błona śluzowa macicy. Dlaczego? Ponieważ hormony te pomagają utrzymać elastyczność pochwy, gwarantują jej wilgotność w trakcie stosunku płciowego oraz produkują glikogen, który ulega (pod wpływem miejscowo występujących, pożytecznych bakterii) rozkładowi do kwasu mlekowego, chroniącego tę okolicę przed zakażeniami.
Kiedy ustaje produkcja estrogenów przez jajniki – a przed tym niestety nie ustrzeże się żadna dojrzała kobieta – pochwa zostaje bez tej niezbędnej do jej prawidłowego funkcjonowania stymulacji hormonalnej. Jej ściany stają się cienkie, blade i słabo nawilżone. Cały narząd skraca się i zwęża, znika pofałdowanie ścian pochwy. Nierzadko okolica ta ulega też zakażeniu, ponieważ zakłócone jest jej pH. W rezultacie pochwa staje się sucha (stan ten może osiągać różny stopień nasilenia, od okresowego odczuwania suchości, nie zakłócającego codziennych czynności, po stałe odczuwanie utrudniające normalne funkcjonowanie), pojawia się ból (określany jako pulsowanie lub ucisk w pochwie, powodujący dyskomfort), świąd pochwy i/lub sromu (uczucie podobne do tarcia papieru ściernego) oraz dyskomfort spowodowany dotykiem bielizny. A co z życiem seksualnym? Ono często pozostaję tylko miłym wspomnieniem, ponieważ dyskomfort podczas współżycia jest tak duży, że o jakiejkolwiek satysfakcji nie może być mowy. Często może pojawić się infekcja pochwy, mogąca z łatwością przenieść się na drogi moczowe, które notabene również ulegają pod wpływem zmniejszonego stężenia estrogenów zmianom zanikowym. Czas, jaki mija od ostatniej miesiączki do wystąpienia pierwszych objawów zaniku pochwy, jest różny u poszczególnych kobiet, dlatego trudno przewidzieć, kiedy można się ich spodziewać. Wiadomo natomiast, że zmiany zanikowe w nabłonku pochwy nasilają się pod wpływem palenia tytoniu. Jak się leczy suchość i inne objawy zaniku pochwy?
Co, jeśli nie naturalnie produkowany przez organizm estrogen?
Na szczęście większość objawów i zmian w obrębie pochwy wynikających ze spadku stężenia estrogenów można zatrzymać, a nawet odwrócić. W odwodzie jest wiele środków leczniczych, których wybór zależy od stopnia nasilenia objawów i upodobania pacjentki. Można zdecydować się na preparaty estrogenowe stosowane dopochwowo (zawierają one niskie dawki estrogenów, wystarczające do zahamowania i cofnięcia zmian w obrębie pochwy, i tym samym złagodzenia przykrych objawów, oraz do zapobiegania zakażeniom dróg moczowych), lub na preparaty niezawierające hormonów: lubrykanty czy nawilżające żele dopochwowe). Dobrze sprawdzają się także preparaty zawierające soję, takie jak Soyfem Forte. Są one skuteczne, ponieważ izoflawony sojowe mają działanie zbliżone do naturalnego estrogenu, a zatem pomagają uregulować pracę organizmu i z powrotem cieszyć się seksem!

Autor: Zosia Wisińska
Źródło: Materiały Biofarm