Czy to cukrzyca typu 2? Objawy, które powinny nas zaniepokoić
Cukrzyca typu 2 jest najczęściej spotykaną postacią cukrzycy, a mimo to zazwyczaj rozpoznawana jest rzadko, najczęściej przypadkowo. Jak to w życiu bywa – z reguły za późno, kiedy nie da się już nic zrobić. Świadomość objawów i odpowiednia profilaktyka może w porę skierować nas i naszych bliskich do lekarza.
- Krzysztof Ostaszewski
Objawy ogólne
Objawy ogólne szczegółowo zostały opisane w artykule „Czy moje dziecko ma cukrzycę: objawy, które powinny nas zaniepokoić w cukrzycy typu I”. W skrócie obejmują: gwałtowny i niezamierzony spadek wagi (np. 3 kg w ciągu tygodnia), zwiększone pragnienie, nieuzasadnione wypijanie większej ilości płynów (norma to 1,5 l dziennie) oraz wydalanie większej ilości moczu.
Objawy specyficzne
Zacznijmy od tego, że w większości przypadków u chorych nie występują specyficzne objawy choroby. U reszty narastają one z reguły znacznie dłużej i nie są tak niepokojące jak w cukrzycy typu I. Najczęściej cukrzyca typu II jest rozpoznawana przypadkowo przy okazji rutynowego badania poziomu cukru we krwi. Dlatego niezmierne ważne jest regularne wykonywanie badań: u osób po 45 roku życia co 3 lata, a u osób obciążonych ryzykiem co rok. Kto należy do tej grupy? Po pierwsze, osoby, których rodzice lub rodzeństwo są chorzy. Po drugie, kobiety, u których stwierdzono cukrzycę ciężarnych lub urodziły o czasie dziecko o wadze ponad 4kg. Ostatnią grupę stanowią pacjenci, którzy mieli wykonywane badania krwi lub tzw. próbę obciążenia glukozą i stwierdzono u nich nieprawidłową glikemię na czczo lub nieprawidłową glikemię po posiłku.
Czytaj też: Jak wykryć cukrzycę?
Ponieważ przebieg cukrzycy typu II jest stopniowy, chorzy z reguły bagatelizują objawy i zgłaszają się dopiero, gdy rozwiną się powikłania.
Do najczęstszych problemów osób chorych na cukrzycę należą:
- retinopatia, czyli uszkodzenie oka (konkretnie siatkówki) – postępujące pogorszenie wzroku, a zwłaszcza ubytki w polu widzenia oraz różne „męty” („farfocle”) przed oczami powinny nas skłonić do wizyty u okulisty w celu zbadania dna oka.
- nefropatia, czyli uszkodzenie nerek - na początku można je wykryć tylko badaniem krwi i/lub moczu, odczuwalne objawy zaczynają się, gdy uszkodzenie nerek jest już znaczne i, niestety, nieodwracalne. Przejawia się obrzękami („puchnięciem”, z początku głównie kostek) ciała, oraz nadciśnieniem tętniczym niereagującym na leczenie (oczywiście jest wiele innych przyczyn nadciśnienia).
- nawracające zakażenia dróg moczowych („zapalenie pęcherza”) oraz u kobiet powtarzająca się drożdżyca pochwy (rodzaj infekcji) objawiająca się świądem oraz upławami o zapachu zepsutej ryby.
- czyraki, czyli tworzące się w wyniku infekcji bakteryjnej ropnie na skórze – jeżeli mają tendencję do nawracania, lub pojawiania się po kilka na raz, jest to wskazaniem do zmierzenia ilości cukru we krwi.
- neuropatia, czyli uszkodzenie nerwów, daje szereg objawów: zaburzenia czucia lub mrowienie. Czasami przebiega w postaci nagłego, ostrego i zlokalizowanego bólu. Może powodować bolesne kurcze mięśni i ich osłabienie. U prawie połowy mężczyzn rozwinięta cukrzyca powoduje zaburzenia wzwodu a u kobiet może powodować osłabienie popędu i suchość pochwy.
Zobacz też: Jak wpływa cukrzyca na rozwój noworodka?
Jeżeli cokolwiek, co dzieje się z Twoim organizmem, zaniepokoiło Cię – zgłoś się do lekarza. Oznaczenie stężenia glukozy we krwi jest badaniem tanim i praktycznie bezbolesnym. Jego wynik, w przypadku rozpoznania cukrzycy i szybkiego podjęcia leczenia, może uchronić przed poważnymi konsekwencjami i dłużej zachować w zdrowiu i dobrej formie.