Historia
Amfetaminę po raz pierwszy zsyntetyzowano w 1887 roku. Od tego czasu przez dziesiątki lat medycyna znajdowała coraz nowsze jej zastosowania. Siarczan amfetaminy zalecano w leczeniu narkolepsji, otyłości, astmy, choroby morskiej, impotencji, choroby Parkinsona i – o ironio! – uzależnień. Podczas hiszpańskiej wojny domowej oraz II wojny światowej stosowano ją w zwalczaniu zmęczenia u żołnierzy (zwłaszcza lotników), którym dostarczano narkotyk w tabliczkach czekolady. Po zakończeniu wojny wojskowe zapasy dostały się na japoński rynek. Stamtąd moda na małe, białe tabletki rozprzestrzeniła się błyskawicznie.
W medycynie amfetamina i jej pochodne (efedryna, ritalin) stosowane są do dziś, choć ich przepisanie obwarowane jest restrykcjami. Ograniczenia w stosowaniu „cywilnym” wprowadzono już w latach pięćdziesiątych, później je poszerzano. Obecnie w większości krajów posiadanie i sprzedaż amfetaminy jest zakazana. W Polsce nie stosuje się jej także jako leku.
Jak wygląda amfetamina
Czysta amfetamina w temperaturze pokojowej ma postać bezbarwnej cieczy. Na rynku dostępna jest jako proszek, najczęściej pod postacią siarczanu amfetaminy, a także jako tabletki lub kryształki przeznaczone do palenia (tzw. ice). Proszek jest najczęściej biały, może przybierać także barwę różową lub jasnożółtą, w zależności od metody syntetyzowania i stopnia zanieczyszczenia. Amfetamina jasnożółta jest nieczyszczona.
Tabletki mają kolor biały i są niewielkie. Najczęściej pochodzą z legalnej produkcji na potrzeby medyczne, skąd przedostają się w ręce handlarzy narkotyków. Najrzadziej spotykany jest ice, którego palenie wiąże się z silnymi skutkami ubocznymi, co odstrasza potencjalnych nabywców.
Działanie białego proszku
Speed to substancja działająca na ośrodkowy układ nerwowy. Wywołuje uwalnianie się norepinefryny, serotoniny i dopaminy. Objawy przypominają silny i długotrwały stres, którego działanie i utrzymywanie się potęguje blokowanie wydzielania noradrenaliny. I to tyle, jeśli chodzi o medyczne terminy.
Czytaj też: LSD, czyli "kwas"
Amfetamina w działaniu przypomina kokainę, lecz skutki są bardziej długotrwałe (ok. 20 godzin). Najczęściej pierwszymi efektami jest poprawa nastroju, wręcz euforia połączona z przypływem energii i ogromną chęcią działania. Następuje spadek apetytu, co w połączeniu z wysiłkiem i nadmierną potliwością może doprowadzić do odwodnienia, wycieńczenia, a nawet śmierci.
Częstymi objawami fizycznymi są: drżenie rąk, suchość ust, ból głowy i podwyższona temperatura ciała. Przedawkowanie objawia się wystąpieniem tachykardii (częstoskurczu) i skokiem ciśnienia tętniczego, które mogą doprowadzić do zapaści sercowo-naczyniowej i rezultacie do zgonu. Możliwy jest także udar mózgu, który występuje na skutek zniszczenia naczyń krwionośnych w tym organie.
Jak rozpoznać działanie "fety" – znaki szczególne
Głównym zewnętrznym objawem zażycia amfetaminy jest wyraźne pobudzenie. Jeśli człowiek jest zbyt ruchliwy i niespokojny, możemy zacząć podejrzewać o branie amfetaminy. Warto wtedy sprawdzić mu źrenice, które powinny być powiększone i nie reagować na światło.
Jeśli podejrzewamy nasze dziecko, przyjrzyjmy mu się. Może ma częste zmiany nastrojów, łatwo przechodzi z euforii w przygnębienie. Jeżeli przy okazji straciło na wadze, ma problemy ze snem i zdarza mu się przejawiać strach bez powodu, może to być spowodowane zażywaniem amfy. Koronnym dowodem byłoby w tym przypadku znalezione w jego rzeczach tabletki, foliowej torebki z proszkiem lub kryształkami albo strzykawki i igły.
Speed uzależnia
Amfetamina, jak każdy środek psychotropowy, może być przyczyną nałogu. Względnie niewielki jest stopień uzależnienia fizycznego, natomiast możliwe jest rozwinięcie się bardzo silnego uzależnienia psychicznego. Sprawia to, że naprawdę nie warto sięgać po ten specyfik.
Zagrożenia płynące nawet z pojedynczego zażycia amfetaminy są poważne, a oprócz śmierci należy do nich choćby psychoza amfetaminowa, która powoduje halucynacje i przypomina w swych objawach schizofrenię. Jeśli dopisać do listy uzależnienie psychiczne, które sprawia, że normalne, trzeźwe życie już nigdy nie będzie takie jak dawniej, łatwo dojść do jedynej słusznej konkluzji: warto pozostać "czystym".
Polecamy serwis Psychologia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
