Wspólnota NA
Początki wspólnoty NA (z ang. Narcotics Anonymous) sięgają późnych lat 40-tych. NA funkcjonowało jako „odłam” programu Anonimowych Alkoholików. Pierwsze spotkania odbyły się na terenie Stanów Zjednoczonych. Dziś Anonimowi Narkomani działają na terenie całej Ameryki, Europy Zachodniej, Australii i Nowej Zelandii, wciąż rozprzestrzeniając swoje idee na kolejne kontynenty. Nie tylko obszar świadczy o powszechnym zaangażowaniu grup NA, ale również literatura oraz broszury. Do tej pory materiały opublikowano w 23 językach, kolejnych 16 jest w trakcie tłumaczenia.
Kim tak naprawdę są NA? To ludzie z całego świata, zrzeszeni we wspólnocie, których głównym celem jest całkowite zerwanie z nałogiem narkotykowym oraz powrót do normalnego życia. Członkiem wspólnoty może zostać każdy, kto boryka się z uzależnieniem od narkotyków. Płeć, wiek, religia, rasa, a nawet przekonania czy orientacja seksualna nie są tu żadną barierą.
Jedynym warunkiem przystąpienia jest szczera chęć porzucenia nałogu. We wspólnocie nie ma również żadnych obowiązkowych opłat za przystąpienie czy członkostwo.
Wspólnota nie wiąże swej działalności z żadnymi ośrodkami terapeutycznymi ani zakładami karnymi, nie prowadzi też noclegowni ani klinik.
Zobacz też: Jak rozpoznać, że ktoś zażywa narkotyki?
Program wspólnoty
Nazwa wspólnoty – Anonimowi Narkomani – nawiązuje do podstawowej zasady w niej obowiązującej, a mianowicie – anonimowości każdego z członków. Dzięki niej wspólnotowcy zapewniają sobie wzajemne bezpieczeństwo oraz swobodę podczas spotkań, a także ochronę samej wspólnoty. Członkowie wspólnie przechodzą przez proces zdrowienia. Z czasem ci bardziej doświadczeni stają się opiekunami nowoprzybyłych. Dzielą się z nimi wiedzą, doświadczeniem, a w razie potrzeby służą pomocną dłonią. Jest to najprawdopodobniej jedno z najlepszych rozwiązań, gdyż wartość terapeutyczna takich relacji jest nieoceniona.
Anonimowi Narkomani, w nowej rzeczywistości wspólnoty, prowadzą pracowite i twórcze życie. Kierują się przy tym 12 Krokami i 12 Tradycjami NA. Jest to zbiór najważniejszych zasad i wskazówek, które tworzą filar Programu Anonimowych Narkomanów. Należą do nich:
- przyznanie się do uzależnienia od narkotyków,
- chęć i poszukiwanie pomocy z zewnątrz,
- zaangażowana w swój proces zdrowienia,
- zaufanie do wspólnoty,
- samoobserwacja oraz szybkie reagowanie w chwilach słabości,
- chęć dzielenia się przemyśleniami, doświadczeniem z innymi,
- zadośćuczynienie,
- ofiarowanie swej pomoc innym członkom.
Pomimo bezreligijnego charakteru wspólnoty, program Anonimowych Narkomanów zachęca wszystkich do szeroko pojętego „przebudzenia duchowego”. Dla jednych jest to zwrot ku religii, dla innych – kontemplacja i samoświadomość istnienia.
Zobacz też: Pomoc w razie przedawkowania narkotyków
Pomocna dłoń NA
Wspólnota jest w 100% samowystarczalna. Nie korzysta z żadnego wsparcia finansowego z zewnątrz. Stara się natomiast wyciągać rękę do wszystkich narkomanów, którzy zgłoszą się do nich po pomoc. Zainteresowanym dostarcza informacje oraz literaturę. Jest również organizatorem spotkań informacyjnych programu NA, m.in. w ośrodkach poprawczych, więzieniach. Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś na temat wspólnoty, zajrzyj na strony:
http://anonimowinarkomani.org
http://anonimowinarkomani.org/mityngi_lista.jsp
http://anonimowinarkomani.org/pdf/ListaMityngow.pdf
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
