Syndaktylia
Najczęstszą z wad wrodzonych ręki jest syndaktylia, czyli sytuacja, w której sąsiadujące ze sobą palce są ze sobą złączone. Mogą być one ze sobą zrośnięte całkowicie lub tylko na pewnym odcinku. Kolejnym ważnym krokiem, z punktu widzenia operatora, jest podział na syndaktylię prostą i złożoną. W przypadku tej pierwszej nie ma połączenia między kośćmi zrośniętych palców. Operację rozdzielenia palców wykonuje się w 1. roku życia, chyba że mamy do czynienia ze zrostem kciuka i palca wskazującego lub palca serdecznego z piątym palcem (szybsze leczenie chirurgiczne zapobiega deformacjom). Podczas zabiegu operacyjnego największą trudność sprawia właściwe dobranie i ułożenie przeszczepów skóry, szczególnie od strony grzbietowej, tak aby nie dochodziło do obkurczania skóry. Na autoprzeszczep pobiera się zwykle skórę z okolicy pachwinowej.
Podwójny kciuk
Chociaż istnienie podwójnego kciuka zwykle nie jest problemem zagrażającym zdrowiu (może dochodzić do skrzywiania podwójnego kciuka) to jednak operację usunięcia jednego z kciuków dokonuje się ze względu na stygmatyzację psychiczną pacjenta. Operację przeprowadza się w wieku 2 lat. Zazwyczaj usuwa się palec leżący bardziej promieniowo (czyli ten, który jest dalej od pozostałych palców), ponieważ jest on zwykle mniejszy, a zachowując kciuk leżący po stronie łokciowej oszczędza się ważne więzadło poboczne łokciowe. Podczas operacji rekonstruuje się pozostałą kość, więzadło oraz struktury ścięgniste, aby nadać pozostałemu z palców jak najbardziej naturalny wygląd. Po zabiegu co 12 miesięcy ocenia się wzrost palca.
Przeczytaj: Kiedy zostanie blizna po szyciu chirurgicznym?
Chirurgia ręki w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS)
W wyniku RZS niszczone są powierzchnie stawowe oraz otaczające i podtrzymujące je tkanki miękkie, w wyniku których dochodzi do deformacji stawów. Leczenie chirurgiczne ma ograniczyć ból, maksymalnie usprawnić, zapobiegać rozwojowi choroby i poprawić wygląd chorej dłoni. W operacjach prewencyjnych stosuje się tenosynowektomię (nacięcie lub usunięcie pochewki ścięgnistej), mającą na celu zapobiec pęknięciu ścięgna oraz synowektomię (usunięcie błony maziowej), która jest źródłem stanu zapalnego i tym samym przyczyną niszczenia stawów. W operacjach korekcyjnych przeszczepia się ścięgna w miejsce uszkodzonych przez chorobę oraz odciążenie nerwów w kanale nadgarstka. W sytuacjach skrajnie zaawansowanej choroby wykonuje się artroplastykę stawów i ich łączenie.
Ważnym zabiegiem jest artroplastyka Swansona stawów śródręczno-paliczkowych. Dzięki wszczepieniu specjalnych podkładek i ponownemu odtworzeniu stosunków anatomicznych w stawie następuje poprawa funkcji i wyglądu stawów (zwykle w zaawansowanej chorobie są one wygięte w stronę łokciową).
Zobacz: Ból kolana, biodra lub rąk - to może być zwyrodnienie stawów
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
