Zastawka mitralna, zwana także dwudzielną stanowi lewe ujście przedsionkowo-komorowe w sercu. Niedomykalność powoduje zwiększony napływ krwi do lewego przedsionka.
Przyczyny niedomykalności mitralnej to między innymi choroba reumatyczna serca, zmiany zwyrodnieniowe aparatu zastawkowego, infekcyjne zapalenie wsierdzia, układowe choroby tkanki łącznej oraz niektóre leki. W zależności od przebiegu klinicznego można wyróżnić niedomykalność ostrą i przewlekłą.
Jakie objawy świadczą o niedomykalności zastawki mitralnej?
Objawy podmiotowe w niewielkiej i umiarkowanej niedomykalności zwykle nie występują. Z czasem pojawia się uczucie zmęczenia, duszność, kołatania serca, nietypowe bóle w klatce piersiowej.
Ostra niedomykalność przebiega dramatycznie z gwałtowną dusznością, hipotensją a nawet pod postacią wstrząsu kardiogennego. W trakcie osłuchiwania serca może być słyszalny szmer fali zwrotnej w trakcie skurczu serca oraz rozdwojenie drugiego tonu serca.
Z badań pomocniczych wykonuje się EKG, które zwykle jest prawidłowe. Z odchyleń stwierdza się migotanie lub trzepotanie przedsionków, cechy powiększenia lewego przedsionka, przerostu i przeciążenia lewej komory. W RTG klatki piersiowej widoczne może być powiększenie lewej komory i lewego przedsionka.
Badanie echo
Rozstrzygające w rozpoznaniu wady jest jednak badanie echokardiograficzne serca, które pozwala wykryć falę zwrotną niedomykalności i ocenić ją jakościowo i ilościowo. Zaawansowanie choroby ocenia się poprzez obecność objawów oraz parametry oceniane w badaniu echokardiograficznym jak wymiar końcowoskurczowy lewej komory, frakcja wyrzutowa, ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej oraz wielkość fali zwrotnej.
Przeczytaj: Czy obrzęk naczynioruchowy jest niebezpieczny?
Jak można leczyć niedomykalność mitralną?
Leczenie uzależnione jest od zaawansowania wady zastawkowej oraz tego czy jest to niedomykalność ostra czy przewlekła. W ostrej podaje się leki rozszerzające naczynia, takie jak nitrogliceryna. W razie niestabilności hemodynamicznej konieczna jest leczenie operacyjne w postaci plastyki zastawki lub zastąpienia naturalnej zastawki protezą zastawkową.
W przewlekłej niedomykalności w zależności od nasilenia objawów stosuje się leczenie zachowawcze w postaci leków rozszerzających naczynia lub operacyjną naprawę zastawki lub wymianę na protezę zastawkową. Po wszczepieniu sztucznej mechanicznej zastawki chorzy wymagają do końca życia leczenia przeciwkrzepliwego. W zależności od zaawansowania wady w celu monitorowania przebiegu niedomykalności konieczne są kontrolne badania echokardiograficzne o częstotliwości, od co 5 lat, do co 6 miesięcy przy dużej niedomykalności.
Najczęściej spotykane powikłania wady to migotanie przedsionków z ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych, niewydolność serca, obrzęk płuc, nadciśnienie płucne a nawet nagły zgon sercowy.
Przeczytaj: Dlaczego kardiogenny obrzęk płuc jest niebezpieczny?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
