Chirurgia z kamerą
Najnowocześniejszą techniką operacyjnego leczenia gruczolaków przysadki jest technika endoskopowa. Przeprowadzana pod kontrolą kamery pozwala na zajrzenie „wgłąb” ciała, a jednocześnie wymaga minimalnej interwencji chirurgicznej. Leczenie endoskopowe stosowane jest coraz szerzej w medycynie, do najróżniejszych schorzeń. Polega na używaniu rurki – endoskopu, który przesyła obraz na monitor oraz pozwala na wprowadzanie mikronarzędzi i operowanie nimi. Chirurg widzi wtedy na ekranie pole operacyjne „oczami” endoskopu, a nacięcie przez niego wykonane ma rozmiar najwyżej kilkunastu milimetrów.
W przypadku operacji przysadki endoskop wprowadza się przez nos i do narządu dociera się przez zatokę klinową. Nacięcie tylnej ściany nosa jest mniejsze niż przy klasycznej metodzie operacyjnej, a widoczność dla neurochirurga nieporównanie lepsza.
Czytaj też: Hiperprolaktynemia - objawy
Mniej powikłań!
Największą zaletą metody endoskopowej jest mniejsza ilość powikłań pooperacyjnych niż przy klasycznej metodzie. Pacjenci przebywają krócej w szpitalu, mogą swobodniej oddychać przez nos bezpośrednio po operacji. Okolica nosa i twarzy jest również mniej bolesna i opuchnięta.
Radioterapia w leczeniu gruczolaków
Radioterapia jest jedną z metod leczenia gruczolaków przysadki. Używa się w tym celu techniki zwanej gamma-knife. Polega ona na naświetlaniu głowy wieloma wiązkami promieni, które spotykając się w jednym miejscu, niszczą guza. Pojedyncze promienie nie uszkadzają struktur mózgu, a dopiero w punkcie spotkania kumulują swoją moc i działają niszcząco na gruczolaka.
Najczęściej radioterapia stosowana jest jako uzupełnienie leczenia chirurgicznego. U niektórych pacjentów po operacji dochodzi do wznowy gruczolaka lub utrzymują się zaburzenia hormonalne, mimo że badania obrazowe (rezonans) nie wykazują już obecności guza. Wówczas radioterapia jest wskazana jako kolejny etap leczenia.
Czytaj też: Rezonans magnetyczny w hiperprolaktynemii
Nie zawsze możliwa...
Nie we wszystkich przypadkach naświetlanie jest możliwe. Duże gruczolaki, a także te umiejscowione blisko nerwów wzrokowych wykluczają użycie tej metody. Po radioterapii konieczna jest stała opieka endokrynologiczna, ponieważ istnieje ryzyko niewydolności hormonalnej przysadki. Ta technika nie jest jeszcze powszechnie dostępna w Polsce.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
