Zasady pomiaru ciśnienia
W trakcie diagnozowania nadciśnienia tętniczego zaleceniem standardowym jest przeprowadzanie u pacjenta dwóch tradycyjnych pomiarów w ciągu dnia w okresie wyznaczonym przez lekarza prowadzącego terapię.
Dokonując samodzielnie pomiaru, należy stosować się do kilku prostych zasad:
- Trzeba pamiętać, aby dolny brzeg mankietu ciśnieniomierza znajdował się w odległości ok. 2 cm powyżej zgięcia łokciowego.
- Ręka, na której dokonywany jest pomiar, powinna luźno leżeć na stole.
- Najkorzystniej jest przeprowadzić dwa pomiary przy zachowaniu odstępu ok. 2 minut, a do specjalnego dzienniczka pomiaru zapisać średnią wyciągniętą z tych dwóch wartości.
Niestety w niektórych przypadkach pomiary ciśnienia przeprowadzane w sposób tradycyjny nie wystarczają. Wtedy właśnie niezbędne jest zastosowanie holtera dokonującego pomiarów w trybie ciągłym przez 24 godziny.
Dla jakich pacjentów wskazany jest holter?
Zastosowanie holtera jest wyjątkowo korzystne dla osób z ciśnieniem „skaczącym”. Wartość ciśnienia tętniczego, w zależności od m.in. pory dnia czy sytuacji, zmienia się. Jeżeli jednak podczas pomiarów wykonywanych o stałych porach i w podobnych okolicznościach wartości ciśnienia diametralnie się różnią (zmiany powyżej 20 mm Hg), należy wykorzystać holter.
Zastosowanie tego urządzenia może wyeliminować efekt białego fartucha. Zjawisko to polega na występowaniu nieprawidłowych wartości ciśnienia podczas przeprowadzania pomiaru przez lekarza (przy czym w warunkach domowych odnotowuje się wyniki prawidłowe). Najprawdopodobniej na taką sytuację ma wpływ stres towarzyszący badaniu, a zastosowanie holtera umożliwia otrzymanie autentycznych wyników.
Holter jest także szczególnie polecany w przypadku pacjentów z nadciśnieniem opornym. Występuje ono wtedy, gdy ciśnienie pacjenta nie wraca do normy mimo zastosowania leczenia farmakologicznego. W tym przypadku zastosowanie tego urządzenia umożliwia odpowiednią kontrolę skuteczności prowadzonej terapii.
Zobacz też: Jak dochodzi do nadciśnienia tętniczego?
Nadciśnienie i towarzyszące mu dolegliwości
Nadciśnienie tętnicze jest jednym ze schorzeń wchodzących w skład tzw. zespołu metabolicznego. Do tej grupy zaliczyć można takie dolegliwości jak: podwyższony poziom cukru, cholesterolu i trójglicerydów. Wszystkie te wyznaczniki mają na siebie ogromny wpływ, łącznie przyczyniając się do rozwoju cukrzycy i miażdżycy.
Mając to na uwadze, lekarz prowadzący terapię powinien rozpocząć diagnostykę choroby od skontrolowania wszystkich elementów owego zespołu poprzez badanie poziomu cukru oraz wykonanie profilu lipidowego. Bardzo często lekarz zleca także morfologię, badanie moczu oraz EKG (gdy zostanie zdiagnozowane nadciśnienie).
„Właściwe rozpoznanie u pacjenta nadciśnienia tętniczego oraz przyczyn jego powstania ma podstawowe znaczenie w doborze najodpowiedniejszej terapii. To właśnie od tego zależy skuteczność oraz tempo leczenia. Mając na uwadze ten fakt, lekarz powinien do tego zadania podejść w sposób świadomy i kompleksowy” – mówi prof. Krystyna Widecka, Prezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i inicjator programu „Cała Polska leczy nadciśnienie”.
Źródło: materiały prasowe/JM
Zobacz też: Nadciśnienie tętnicze - rosnące zagrożenie
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
