Miażdżyca a udar
O udarze mózgu mówimy, gdy dojdzie do nagłego wystąpienia objawów neurologicznych (np. problemów z mową lub paraliżu kończyn), związanych z zaburzeniami krążenia krwi w mózgu. Zaliczany jest on do chorób sercowo-naczyniowych. Wyróżniamy m.in. udar niedokrwienny, który występuje w 80% przypadków udaru i spowodowany jest przez przerwanie dopływu krwi do części mózgu, która wówczas umiera. Sytuacja taka wynika często z miażdżycowego zwężenia tętnic domózgowych lub z wystąpienia powikłań miejscowych, takich jak pęknięcie blaszki miażdżycowej. Najlepsze, co możemy zrobić, to nie dopuścić do rozwoju miażdżycy i wystąpienia udaru.
U niektórych osób prowadzi do niego jednak nie miażdżyca, a obecność w jamach serca skrzeplin, najczęściej w przebiegu migotania przedsionków, ale też i innych chorób serca (np. przy sztucznej zastawce, zapaleniu wsierdzia). Do „zatkania” naczyń w mózgu dochodzi, gdy materiał zatorowy z serca przemieści się wraz z prądem krwi do mózgu i tam nie jest już w stanie przedostać się przez mniejsze tętnice. Przyczyną takich zjawisk jest zazwyczaj brak lub niewystarczające leczenie przeciwkrzepliwe, które stanowi w takich przypadkach najlepszą ochronę przed udarem.
Polecamy: Dlaczego warto leczyć miażdżycę w każdym wieku?
Podstępne nadciśnienie
Innym z kolei rodzajem udaru jest krwotok śródmózgowy, w przebiegu którego mamy do czynienia z wylewem krwi do tkanki mózgowej i zniszczeniem jej przez to (tak jak podczas zalania terenów mieszkalnych przez powódź). Do wylania się krwi dochodzi, gdy pęknie naczynie, a w 75% przypadków przyczyną jest zbyt duże ciśnienie w nim krwi u osób z nadciśnieniem tętniczym. Śmiertelność w wyniku krwotoku śródmózgowego wynosi 60% w ciągu pierwszych 30 dni i jest kilkakrotnie wyższa niż w przypadku udaru niedokrwiennego.
Uważaj na skoki ciśnienia
Nadciśnienie tętnicze może bardzo długo nie dawać żadnych dolegliwości, jednak jego nagłe wzrosty w różnych sytuacjach predysponujących (np. stres) mogą być jak widać niezwykle groźne dla zdrowia i dla mózgu. Oznaką podwyższonego ciśnienia bywa pojawienie się objawów, takich jak silny ból głowy, krwawienie z nosa i niepokój. Należy wówczas po zmierzeniu ciśnienia przyjąć wcześniej zalecone przez lekarza leki (oraz skontaktować się z nim w niedługim czasie od incydentu). Jeżeli nie mamy ich w domu lub nie zostało to ustalone z lekarzem, najlepiej udać się do Izby Przyjęć. Jeżeli natomiast ciśnienie jest bardzo wysokie (powyżej 180/120 mmHg) oraz dodatkowo występują nudności i wymioty, zaburzenia świadomości (kontakt z chorym pogarsza się), problemy z mową, widzeniem lub poruszaniem się należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe.
Czytaj też: Czy obawiać się nadciśnienia?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
