Jak przebiega leczenie stwardnienia rozsianego?
Leczenie stwardnienia rozsianego to prawdziwe wyzwanie dla współczesnej farmakoterapii. Mimo, iż nie jest możliwe wyleczenie choroby, udaje się spowolnić jej przebieg na tyle, żeby chorzy mogli dożywać późnej starości w jak najlepszym stanie. Zobacz, jakie leki stosuje się w stwardnieniu rozsianym.

- Daria Pasieka
SM nie można wyleczyć, ale...
Stwardnienie rozsiane jest chorobą nieuleczalną. Na chwilę obecną nie jest możliwe wykrycie jej przyczyny, zniwelowanie jej i całkowite wyleczenie z choroby. Jednakże lekarze stosują wiele leków z różnych grup, aby spowolnić postęp choroby i umożliwić choremu życie w jak najlepszym stanie przez długie lata. To są właśnie główne cele leczenia tej choroby – przedłużyć życie i zapewnić mu jak najlepszą jakość.
Zobacz koniecznie: Nowa metoda leczenia stwardnienia rozsianego
Leczenie rzutów choroby
W terapii ostrych, nagłych rzutów choroby stosuje się kortykosteroidy. Dzięki nim zostaje zlikwidowany nasilający się stan zapalny oraz towarzyszące mu objawy (ból, gorączka, objawy ogólne). Pomagają także w leczeniu skutków rzutów choroby. Poza tym stosuje się leczenie objawowe szpitalne (uzupełnianie płynów i witamin, odpowiednia pielęgnacja, kontrolowanie czynności życiowych), jeśli wymaga tego stan chorego.
W ciężkich przypadkach rzutów choroby można zastosować plazmaferezę. Jest to zabieg polegający na przesączeniu krwi przez specjalny filtr, który przepuszcza naturalne jej składniki (krwinki, płytki krwi, niezbędne białka), a zatrzymuje te, które nie powinny się w niej znaleźć (w przypadku SM chodzi o nieprawidłowe przeciwciała). Jest to jednak tylko chwilowe rozwiązanie, gdyż wyłapywane są jedynie już wytworzone przeciwciała. Proces ich powstawanie nadal będzie miał miejsce niezależnie od ich ilości we krwi – choroba nie zostanie więc zatrzymana, ale na pewno znacznie opóźniony będzie jej postęp.
Warto przeczytać: Życie ze stwardnieniem rozsianym
Hamowanie postępu choroby
Pomiędzy rzutami chorym także podaje się leki – są to głównie preparaty immunosupresyjne (zmniejszają odporność, a przez to wyciszają odpowiedź organizmu na wytworzone przeciwciała, spowalniają uszkodzenia w mózgu). Ponadto dostępne są także preparaty ułatwiające odbudowę uszkodzonej osłonki komórek nerwowych. Leki te istotnie wpływają na spowolnienie choroby – zmniejszają liczbę i nasilenie rzutów, a zniszczone miejsca w mózgu widoczne w rezonansie magnetycznym ulegają częściowemu naprawieniu. Mimo to choroba nadal istnieje, nie zostaje wyleczona.
Leczenie następstw choroby
U niektórych pacjentów, rzuty choroby spowodowały już niemożliwe do usunięcia uszkodzenia w sieci połączeń nerwowych. Podaje się im leki, które ułatwiają życie z tymi uszkodzeniami. Są to leki rozluźniające skurcze mięśni szkieletowych i gładkich, uspokajające, przeciwbólowe, przeciwdepresyjne, niwelujące zmęczenie i osłabienie. Ponadto szerokie zastosowanie w leczeniu mają także metody rehabilitacji ruchowej i fizjoterapii.