Badanie endoskopowe
Najważniejszym badaniem umożliwiającym postawienie diagnozy jest badanie endoskopowe, tzw. ezofagogastroskopia, w uproszczeniu nazywana gastroskopią. Po znieczuleniu gardła, badany połyka zakończoną kamerą rurkę aparatu endoskopowego. Końcówka rurki jest przesuwana wzdłuż przełyku do żołądka.
Badanie endoskopowe pozwala obejrzeć błonę śluzową przełyku. Można za jego pomocą rozpoznać oznaki stanu zapalnego: przekrwienie, wybroczyny, nadżerki. Ich obecność stwierdza się u około połowy chorych. Poza tym gastroskopia umożliwia stwierdzenie niedomykalności wpustu i przepukliny rozworu przełykowego.
Kolejną zaletą badania endoskopowego jest możliwość pobrania fragmentów podejrzanie zmienionej błony śluzowej. Ocena histopatologiczna tych fragmentów pozwala na rozpoznanie powikłania choroby refluksowej, nazywanego przełykiem Barretta. Możliwe jest również wykluczenie najgroźniejszego powikłania, jakim jest rak przełyku.
Gastroskopia ma jednak swoje ograniczenia. U części chorych nie dochodzi do powstania trwałych zmian w przełyku i u nich wynik badania będzie prawidłowy.
Zobacz też: Gastroskopia, czyli żołądek od środka
Monitorowanie pH w przełyku
Jak już wspomniano, badanie endoskopowe może nie wykazać żadnych nieprawidłowości. Konieczne może być wtedy wykonanie badania zwanego pH-metrią. Polega ono na pomiarze odczynu w przełyku zwykle przez okres 24 godzin. Do przełyku pacjenta wprowadzana jest, najczęściej podczas gastroskopii, specjalna sonda w kształcie kapsułki długości około 3cm. Zawiera ona czujnik pH. Za refluks uważa się sytuację gdy pH w przełyku spada do wartości poniżej 4. U zdrowych osób zjawisko to nie występuje nigdy w nocy, a za dnia może pojawić się po posiłku. Trwa wówczas nie dłużej niż 5 minut. Pomiar pH to obecnie najdokładniejsza metoda oceny nasilenia refluksu.
Badanie radiologiczne
Zdjęcia rentgenowskie wykonywane po połknięciu przez pacjenta papki zawierającej środek kontrastowy są obecnie rzadko wykonywane. Ta metoda pozwala na wykrycie zaburzeń w budowie przewodu pokarmowego, np. przepukliny rozworu przełykowego. Na zdjęciu widoczne są jedynie znaczne zmiany w obrębie błony śłuzowej przełyku, takie jak nadżerki, owrzodzenia i zgrubienia, pozwalające na wstępną diagnostykę raka przełyku.
Polecamy: Co warto wiedzieć o badaniu rentgenowskim (rtg)?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
