Poznać wroga
Rak płuca jest najczęstszym nowotworem u mężczyzn i drugim co do częstości wśród kobiet. Wyróżnia się dwa typy raka płuca: rak niedrobnokomórkowy, który jest oporny na chemioterapię natomiast nadający się do leczenia operacyjnego oraz rak drobnokomórkowy wrażliwy na chemioterapię, ale nie nadający się do leczenia chirurgicznego. Do raków niedrobnokomórkowych należą: rak płaskonabłonkowy, gruczolakorak i rak wielkokomórkowy.
Wybór metody leczenia
Jak już wspomniano leczeniu operacyjnemu mogą być poddani chorzy z niedrobnokomórkowym rakiem płuca. Dodatkowo rak musi być w odpowiednio wczesnym stadium zaawansowania, ustalonym na podstawie badania klinicznego, badań obrazowych i diagnostyki inwazyjnej. Kwalifikacja do operacji zależy również od stanu ogólnego chorego i wydolności poszczególnych narządów. Jeśli chodzi o wybór techniki operacyjnej to dostępne są dwie możliwości – konwencjonalna torakotomia oraz zabieg wideotorakoskopowy. Operacja z zastosowaniem kamery na narzędzi wprowadzane przez małe otwory w klatce piersiowej jest coraz bardziej popularna. Wybór tej metody ma jednak dość istotne ograniczenia. Nowotwór musi być w bardzo wczesnym stadium zaawansowania i mieć małą średnicę. Znaczenie ma także jego lokalizacja. Do tego rodzaju zabiegu nie nadają się guzy położone centralnie. Zaletą zabiegu przeprowadzonego tą metodą są mniej nasilone dolegliwości bólowe po operacji, krótszy pobyt w szpitalu i szybszy powrót do normalnej aktywności. W pozostałych przypadkach przeprowadza się operację z dostępu przez torakotomię, czyli nacięcie wzdłuż przebiegu żeber.
Przeczytaj: Czym jest drobnokomórkowy rak płuc?
Rozległość operacji
W większości przypadków niedrobnokomórkowego raka płuca wykonywane jest usunięcie jednego płata, czyli lobektomia. Jeśli wymaga tego doszczętność zabiegu, wycinane są dwa sąsiednie płaty (gdy dotyczy to prawego płuca) lub całe płuco, czyli pneumonektomia. Resekcja mniejszego obszaru, czyli segmentektomia dopuszczalna jest w sytuacji, gdy rak jest w niskim stopniu zaawansowania, a stan pacjenta uniemożliwia lobektomię. Podczas operacji usuwane są również węzły chłonne. W jamie opłucnowej pozostawia się jeden lub dwa dreny, przez które usuwane jest powietrze, nadmiar wydzieliny i resztki krwi. Zakładane są szwy i opatrunek. Pacjent po operacji zwykle krótki okres spędza na oddziale intensywnej opieki medycznej, a następnie wraca na oddział chirurgii, gdzie spędza kilka do kilkunastu dni. Na leczeniu chirurgicznym się nie kończy i w dalszej kolejności pod okiem onkologów przeprowadzana jest uzupełniająca chemioterapia.
Zobacz: Spada zachorowalność na raka płuc w Polsce
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
