Jakie ryzyko dla układu oddechowego niesie nurkowanie?

Umiejętność pływania pod wodą nabywamy zarówno przez trening mentalny, jak i fizyczny.
Dla coraz szerszego grona Polaków nurkowanie staje się wielką pasją. Należy jednak pamiętać o bardzo ważnym merytorycznym przygotowaniu do schodzenia w głębiny. Jest to konieczne między innymi ze względu na ryzyko ciężkich powikłań ze strony układu oddechowego, jakie wiążą się z tą dyscypliną. Mowa tu przede wszystkim o ciśnieniowym urazie płuc oraz chorobie dekompresyjnej.
/ 30.04.2011 21:26
Umiejętność pływania pod wodą nabywamy zarówno przez trening mentalny, jak i fizyczny.

Jak dochodzi do urazu ciśnieniowego płuc?

Uraz ciśnieniowy płuc, zwany barotraumą płuc, jest najpoważniejszym powikłaniem płucnym nurków. Dochodzi do niego w czasie nieodpowiedniego wynurzania, kiedy mamy do czynienia ze spadkiem ciśnienia hydrostatycznego i w następstwie rozprężaniem gazu w płucach. Tkanka płuc jak i opłucna mają swoją określoną wytrzymałość na panujące w nich ciśnienie i dlatego właśnie zbyt duży jego wzrost prowadzi do rozerwania ścian pęcherzyków płucnych i oplatających je naczyń krwionośnych. Tym samym gaz przedostaje się do krwioobiegu i jest przyczyną zatorów powietrznych. Poza tym dochodzi do rozwoju odmy opłucnowej, śródpiersiowej i podskórnej, co potęguje zaburzenia oddychania w przebiegu urazu ciśnieniowego płuc.

Jakie są objawy urazu ciśnieniowego płuc?

Przede wszystkim zależą one stopnia destrukcji tkanki płucnej oraz od tego, jakie narządy zostały dotknięte przez zatory powietrzne. Ważna jest przy tym świadomość, że każdy przypadek tego rozpoznania wiąże się z niebezpieczeństwem dla zdrowia, nawet jeśli objawy są z pozoru łagodne. Wynika to z faktu, że objawy tego ciężkiego powikłania często pojawiają się stopniowo. Do wiodących symptomów, w przypadku których należy podejrzewać uraz ciśnieniowy płuc, należą duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, pienista, podbarwiona krwią wydzielina z ust, obecność wyczuwalnych pod palcami pęcherzyków powietrza pod skórą oraz cięższe objawy jak porażenia i drgawki. Skutkiem niewydolności oddechowej może być zatrzymanie krążenia.

Zobacz też: Jak powstaje odma opłucnowa?

Na czym polega i jak się objawia choroba dekompresyjna?

Do choroby dekompresyjnej (kesonowej) dochodzi w czasie zbyt gwałtownego wynurzania się, kiedy na skutek spadku ciśnienia, jakie masa wody wywiera na ciało nurka, następuje uwalnianie rozpuszczonego w tkankach azotu, który formuje się w pęcherzyki. One zaś, stając się materiałem zatorowym w obrębie tętnic i żył, prowadzą do pojawienia się takich objawów jak duszność, ból w klatce piersiowej, ból stawów ramiennych i kolanowych, ból głowy, ogólne osłabienie, wybroczyny na skórze. Zaś jednymi z pierwszych objawów choroby dekompresyjnej są świąd i charakterystyczna marmurkowata skóra. Poza tym podobnie jak w przypadku urazu ciśnieniowego płuc może i tutaj dojść do powikłań neurologicznych jak paraliże, niedowidzenie czy zaburzenia czucia.

Jak zapobiegać urazowi ciśnieniowemu płuc oraz chorobie kesonowej?

Naczelną zasadą zabezpieczającą nurka przed opisanymi powikłaniami jest stopniowe zmniejszanie głębokości poprzez zatrzymywanie się na tak zwane przystanki dekompresyjne. Poza tym, chcąc zapobiec uszkodzeniu ścian pęcherzyków płucnych i drobnych naczyń krwionośnych w ich sąsiedztwie, należy pamiętać o potrzebie wykonywania wydechu w czasie wynurzania się, zmniejszając tym samym ciśnienie w obrębie dróg oddechowych.

Polecamy: Choroby płuc - vademecum

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA