Fizjoterapia jest metodą łączącą leczenie za pomocą różnych form ruchu z leczeniem czynnikami fizykalnymi (fizykoterapię) i masażem leczniczym.
Zadania kinezyterapii:
- ocena stanu pacjenta,
- dobór odpowiedniego programu ćwiczeń: form, środków, metod i technik,
- opracowanie programu ćwiczeń miejscowych i ogólnych,
- opracowanie obiektywnych i powtarzalnych metod kontroli i oceniania postępów,
- zapobieganie powikłaniom: przykurczom (ćwiczenia bierne i czynne), odleżynom (zmiany ułożenia bierne), powikłaniom narządowym – w tym płucnym (ćwiczenia oddechowe, oklepywanie klatki piersiowej, zmiany pozycji, wczesne uruchamianie).
Cele kinezyterapii:
- przywrócenie możliwie największej sprawności fizycznej i psychicznej,
- przywrócenie ruchomości w stawach, siły i wytrzymałości mięśni,
- poprawa funkcji układu nerwowego, optymalizacja czynności ośrodkowego układu nerwowego,
- poprawa wydolności narządowej (najważniejsze: układ oddechowy i sercowo-naczyniowy),
- korygowanie wad postawy i patologicznych nawyków ruchowych.
Wyróżniamy niepełnosprawność trwałą, okresową, częściowo lub całkowicie odwracalną. Kinezyterapia w trwałej niepełnosprawności ma na celu nauczyć chorego życia w nowym ciele. W pozostałych przypadkach dąży do optymalizacji stanu zdrowia, usamodzielnienia pacjenta i zmniejszenia upośledzenia.
Ze względu na zakres oddziaływania ćwiczeń wyróżniamy kinezyterapię miejscową i uogólnioną.
Zobacz też: Skuteczna kinezyterapia
Rodzaje ćwiczeń w kinezyterapii:
- ćwiczenia bierne,
- ćwiczenia czynno-bierne,
- ćwiczenia czynne,
- ćwiczenia synergistyczne,
- metoda reedukcji nerwowo-mięśniowej,
- ćwiczenia ogólnokondycyjne,
- ćwiczenia w wodzie,
- pionizacja i nauka chodzenia.
Jak działa kinezyterapia?
Kinezyterapia (rehabilitacja ruchowa) jest skuteczna dzięki dwóm właściwościom naszego układu nerwowego: plastyczności i regeneracji. Reaktywność to zdolność do reagowania na pobudzanie receptorów. Plastyczność jest zdolnością do zmian reaktywności, zmian mikrostruktur neuronów w wyniku kolejnych pobudzeń ich receptorów. Plastyczność może być funkcjonalna lub strukturalna.
Główne czynniki warunkujące szansę na rehabilitację i odzyskanie funkcji aparatu ruchowego (włókna mięśniowego):
- wiek,
- skłonność osobnicza,
- tempo ponownego unaczyniania mięśnia (rewaskularyzacja),
- tempo ponownego unerwiania (reinerwacja) regenerujących się komórek mięśniowych,
- brak bliznowacenia i nabudowywania tkanki łącznej w mięśniu,
- obecność komórek satelitarnych w mięśniu, odpowiedzialnych za podziały komórkowe oraz odbudowę pozostałej uszkodzonej części mięśnia oraz ich zdolność do proliferacji.
Polecamy: Jakie mamy rodzaje rehabilitacji?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
