Jak przebiega koronarografia?
Angiografia wieńcowa, inaczej koronarografia jest inwazyjnym badaniem diagnostycznym. Ma ona podstawowe znaczenie, ponieważ pozwala na dokładną ocenę anatomii tętnic wieńcowych. Badanie polega na wprowadzeniu cewników do lewej i prawej tętnicy wieńcowej. W tym celu nakłuwa się jedną z tętnic obwodowych, najczęściej tętnicę udową, skąd cewnik wprowadzany jest poprzez tętnice biodrowe, a następnie aortę aż do naczyń zaopatrujących serce. Następnie wstrzykuje się do początkowego odcinka tętnicy wieńcowej kilka mililitrów płynu widocznego w promieniach rentgenowskich, czyli tzw. środka cieniującego lub kontrastu.
Dzięki temu można obejrzeć przebieg tętnic, stwierdzić obecność zwężeń, ich umiejscowienie i stopień zaawansowania. Obraz zapisuje się w postaci filmu, co bardzo ułatwia ocenę i wybór najlepszej w danym przypadku metody leczenia. Badanie trwa około kilkunastu minut i stosuje się przed nim jedynie znieczulenie miejscowe pachwiny. Po jego zakończeniu zakłada się opatrunek uciskowy na miejsce wkłucia. Później konieczne jest leżenie w bezruchu przez kilka godzin.
Zobacz także: Koronarografia – na czym polega to badanie?
Wskazania do koronarografii
Koronarografię wykonuje się u chorych z ciężką dławicą, jeśli prawdopodobieństwo choroby wieńcowej oszacowane na podstawie charakteru bólu, płci i wieku jest duże, szczególnie gdy objawy niedostatecznie odpowiadają na leczenie farmakologiczne. Badanie jest wskazane przy stwierdzeniu dużego ryzyka zgonu na podstawie badań nieinwazyjnych, po nagłym zatrzymaniu krążenia, gdy występują groźne zaburzenia rytmu, gdy nastąpił wczesny nawrót dławicy po leczeniu rewaskularyzacyjnym oraz w celu oceny zmian w tętnicach wieńcowych przed dużą operacją pozasercową, zwłaszcza naczyniową. Poza tym angiografię wieńcową wykonuje się kiedy badania nieinwazyjne dały niejednoznaczne wyniki, przy podejrzeniu dławicy Prinzmetala, kardiologicznego zespołu X i innych przyczyn niedokrwienia. O zakwalifikowaniu do koronarografii zwykle decyduje lekarz kardiolog.
Leczenie inwazyjne stabilnej choroby wieńcowej
U chorych ze stabilną dławicą piersiową wykonuje się zabieg rewaskularyzacyjny w celu zmniejszenia dolegliwości, jeżeli leczenie zachowawcze nie przyniosło poprawy, a spodziewane korzyści są większe niż ryzyko zabiegu. Można wówczas zastosować przezskórną interwencję wieńcową (PCI), czyli wprowadzić do naczyń wieńcowych odpowiednie narzędzia udrażniające zwężoną tętnicę. W wybranych przypadkach wykonuje się operację kardiochirurgiczną wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych czyli tzw. by-passów. Decyzję o rodzaju zabiegu podejmuje się na podstawie wyniku koronarografii, badań nieinwazyjnych oraz stanu pacjenta, wybierając najbardziej korzystną możliwość w danej sytuacji.
Polecamy: Na czym polega cewnikowanie serca?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
