Na mononukleozę – chorobę zakaźną wywołaną przez wirusy Epsteina-Barr (EBV) – chorują dzieci powyżej 1. roku życia i młodzież do 25 lat, dorośli znacznie rzadziej. Przenosi się przez ślinę, dlatego nazywana bywa „chorobą pocałunków”. Jej objawy początkowo są podobne do grypowych:
- gorączka,
- dreszcze,
- silny ból gardła,
- powiększenie migdałków.
Dlatego często bywa mylona z anginą i błędnie leczona (np. antybiotykami z grupy penicylin). Tymczasem mononukleoza to choroba wirusowa, nie wymaga zatem podawania antybiotyków! Wprawdzie po ich przyjęciu często pojawia się charakterystyczna wysypka, która umożliwia prawidłowe rozpoznanie, ale niepotrzebnie osłabiają one organizm.
Bardzo typowe jest powiększenie się wątroby i śledziony oraz węzłów chłonnych np. na szyi czy pod pachami, ale ten objaw można zauważyć zwykle dopiero po paru dniach od pojawienia się pierwszych objawów mononukleozy.
Rozpoznanie można potwierdzić badaniami krwi na obecność przeciwciał wirusa EBV. Prawidłowe leczenie polega na łagodzeniu objawów, odpoczynku w łóżku i unikaniu gwałtownych podskoków (ze względu na możliwość pęknięcia śledziony). Choroba może trwać od 2 do 6 tygodni a okres rekonwalescencji jeszcze ok. miesiąca.
Jakie mogą być powikłania mononukleozy?
Oto 3 objawy, które mogą pojawić się po przechorowaniu mononukleozy.
- Wkrótce po wyzdrowieniu (lub jeszcze w trakcie choroby) symptomem wymagającym natychmiastowej pomocy jest silny ból brzucha (w lewej górnej części) oraz objawy wstrząsu – osłabienie, omdlenia, bladość, szybkie tętno, poty. Tak manifestuje się pęknięcie śledziony, która bywa powiększona nawet przez kilka tygodni od przebycia mononukleozy. Na szczęście to powikłanie zdarza się bardzo rzadko.
- Znacznie częstsze jest natomiast zmęczenie i osłabienie, które może trwać nawet do kilku miesięcy. Nie wymaga leczenia, jedynie prowadzenia oszczędzającego trybu życia.
- Czasem pojawiają się też powikłania hematologiczne – obniżenie liczby płytek krwi, wybroczyny na skórze, niedokrwistość hemolityczna. Wtedy potrzebna jest konsultacja z hematologiem.
Uwaga! Po przebyciu mononukleozy wirusy Epsteina-Barr pozostają w organizmie w stanie uśpionym. Zdarza się, że w okresie obniżonej odporności uaktywniają się ponownie. Może to sprzyjać m.in. częstszemu niż średnia statystyczna zachorowaniu na nowotwory (głównie chłoniaki, rak nosogardła oraz białaczki).
Zobacz też:
Wszystko o leczeniu mononukleozy
Mononukleoza u dziecka
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
